Gra Mabh Liddel

Mabh przez chwilę poczuła się tak, jak z pewnością czuł się Bugsy biegając po lesie za swoimi ukochanymi robaczymi pokemonami. Starała się osłaniać twarz, jednak nie zawsze udało jej się uniknąć zadrapań... jednak adrenalina gnała ją do przodu. Gdy w końcu wybiegła na otwartą przestrzeń, na jej twarzy pojawił się uśmiech satysfakcji... choć na chwilę przestraszyła się, że będzie musiała walczyć z tymi wszystkimi girafarigami. Jeden zdecydowanie wystarczył. Z tego co pamiętała, był to typ psychiczny... nie wydawało jej się jednak, by istniała jakaś zależność z typem elektrycznym.
- Mel, wybieram ciebie! Marnie bardzo zależy na tym pokemonie, więc postarajmy się go dla niej złapać. - Powiedziała Mabh, wypuszczając owieczkę. Była taka urocza! Musiała powstrzymać się przed rzuceniem się na nią w celu wytulenia. - Zacznij walkę od Thunder Wave, by spowolnić przeciwnika! Potem użyj Charge i zaatakuj Thunder Shock połączonym z Iron Tail!

Ups... girafarig może nie być zachwycony tym złapaniem. Mabh miała nadzieję, że nie będzie chował urazy do Marnie, która przecież nic nie zrobiła. - Świetna robota Mel - powiedziała, choć nie mogła się zdobyć na zbytnią wesołość. - Nie spodziewałam się, że przeciwnik padnie tak szybko... ale to oznacza tylko, że Pryce nie będzie miał jutro z nami szans. Zanim odszukamy Marnie, spróbujmy znaleźć jakieś jagody dla girafarig... nie chcę oddawać jej go w takim stanie. - Z tymi słowami zwróciła się zarówno do butterfree jak i do flaaffy, samemu wyciągając pokedex, by czegoś się dowiedzieć o nowo złapanym pokemonie. Tak o, z ciekawości. Czy to samiec, czy samica? Jakiego jest poziomu etc. Przede wszystkim musiała popracować troszkę nad jego relacją z nią, gdyż w przeciwnym wypadku może się to odbić źle na jego relacji z Marnie. Na szczęście w miejscu takim jak to powinno dać się coś znaleźć... ziemię porastały wrzosowiska, co świadczyło o jej sporym nawilżeniu.

W czasie gdy Mel sobie tańczyła, Mabh przeglądała pokedex i zwróciło jej uwagę dopiero uderzenie i runięcie owcy na ziemię. Miała szczęście, że widział to tylko butterfree, gdyż zarówno persian jak i paras raczej nie miałyby dla niej litości po takim pokazie niezdarności. Mabh tylko zaśmiała się wesoło, ale podeszłszy do niej, podała jej jedną z jagód, które jakimś cudem znalazła wpadając na drzewo.
- Udało ci się! Ale chyba tobie też przydałoby się jedną zjeść - powiedziała i wyciągnęła Oran Berry w jej stronę. Potem zaś wypuściła z Poke Balla girafarig dla Marnie i jego również spróbowała nakarmić. - Wybacz za to, chyba trochę zbyt brutalnie cię potraktowałyśmy... zjedz to, poczujesz się lepiej. - Pozostawało mieć nadzieję, że girafarig nie nienawidzi smaku jagód Oran. Po chwili zamyślenia, Mabh wypuściła z Poke Balla również Moru. Nawet jeśli kotka nie miała nic przeciwko przebywaniu w nim to i tak wolała cieszyć się jej towarzystwem na zewnątrz.

Nie widząc zbytnio powodu do chowania pokemonów do ich Poke Balli (i nie mogąc doczekać się widoku twarzy Marnie, gdy ujrzy girafarig), Mabh ruszyła w dalszą drogę w kierunku jeziora. W końcu byli tu przede wszystkim po to, by spędzić razem miło czas, a spacer był elementem tego. Szczególnie, jeśli miało zrobić się jeszcze cieplej. - Dziś jeszcze sobie odpoczniemy, ale jutro chciałabym wyzwać lidera sali w Mahogany Town. Jest użytkownikiem lodowych oraz wodnych pokemonów, dlatego z pewnością wystawię do walki Moru, Mel oraz Dona. - Zwróciła się do nich, gdy byli już w drodze. Cieszyła się, że jej jedyny wodny stworek będzie miał okazję się popluskać. - Ran, wypatruj z góry Marnie oraz Bugsy'ego, może uda ci się ich zauważyć.

Całą gromadką udało się odnaleźć Marnie, a potem dobiec do niej gdy ta zaczekała. - Tak, to samiec - przyznała, bo pewnie dziewczyna była ciekawa. Nie było z nią Bugsy'ego, ale Mabh nie przejmowała się tym... chciała porozmawiać o nim ze swoją koleżanką, ale przy tym nie wiedziała jak podejść do tego tematu. - Ran, daj nam znać jakbyś zauważył Bugsy - poprosiła motyla bardziej po to, by ten nie miał możliwości podsłuchać ich rozmowy. Po tych słowach zbliżyła się do Marnie i przełożyła swoje ramię przez jej, by mogły w ten sposób kontynuować spacer. - Co o nim myślisz? - Zapytała cicho, choć raczej nie było szans, by chłopak mógł je podsłuchać. Tak naprawdę nawet mówienie o nim trochę ją zawstydzało... i nie wiedziała, czy był to dobry pomysł. Z drugiej strony nigdy wcześniej nie miała tak bliskiej koleżanki, a jeśli wierzyć czasopismom dla nastolatek to od tego one były. - To znaczy, o Bugsy'm, nie o girafarigu - dodała pospiesznie.

Mabh liczyła, że jej koleżanka w mig zrozumie jej intencje, tak się jednak nie stało. Przygryzła nerwowo dolną wargę nie pewna jak i czy w ogóle powinna kontynuować tą rozmowę. Marnie była jej jedyną koleżanką... czy mogła jej ufać? Na chwilę zaświtała też jej w głowie inna myśl: co jeśli Marnie również się w nim zakocha? To byłoby okropne! Jej zdaniem było to jednak całkiem prawdopodobne, gdyż widziała chłopaka w samych superlatywach. W zasadzie trudno byłoby jej zrozumieć jak ktoś mógłby się w nim nie zakochać. - Prawda? Moi rodzice też go bardzo lubią - dodała wymijająco. Fakt, że inne osoby miały o nim dobre zdanie tylko podbudowywał ją samą w jej uczuciach... być może zbyt bardzo, gdyż na jej twarz wystąpił rumieniec. - Ale co myślisz... to znaczy... uważasz, że jest - przełknięcie śliny - p-przystojny? - Wcześniejszy rumieniec przybrał na sile i teraz twarz Mabh wydawała się płonąć i dziewczyna szybko opuściła ją na dół pozwalając, by przykryły ją włosy. Obawiała się odpowiedzi Marnie i wstrzymała oddech.