Upadły Świat

Było dokładnie tak jak przewidziałaś, gdy tylko Vulpix chciał użyć Hypnosis Growlithe zrobił unika i dalej kontynuował swój atak. W tym czasie Haruka przygotowała Energy Ball. Oba ataki zderzyły się i zadały obrażenia. Co ciekawe typ trawiasty kuli był dość mało efektywny na ognistą naturę Growlithe'a więc obrażenia nie były najmocniejsze. Tackle również zadał obrażenia twojemu pokemonowi i wydawało się, że oba pokemony odczuwały skutki ataku.
- Użyj Leer!
Oczy ognistego pokemona zabłysły czerwonym blaskiem i Haruka odczuła mały dyskomfort, spowodowany obniżeniem jej obrony. Ninetales mimo że miał wyższą formę, nie zamierzał dołączać do walki. Możliwe, że jeszcze nie oswoił się ze swoim nowym ciałem. Kto jak kto, ale Ty powinnaś znać to uczucie.


Funkcjonariusz:
Growlithe - 85%
Namida:
Vulpix - 85% (-1xObrona)

Nie była zaskoczona. Wiedziała, że trawiaste ataki mało co zrobią psiakowi ale Haruka nie miała jeszcze do dyspozycji czegoś bardziej podatnego na ogień, a same używanie ataków tego typu odpadało ze względu na miejsce w którym byli. Nie winiła też nowego kolegi za stanie z boku. Jeśli poprosiła go o pilnowanie terenu w razie podpaleń powinien oszczędzać siły i obserwować by wiedzieć kiedy zareagować.
- Spokojnie skoro obniża ci obronę to pewnie chce dalej atakować fizycznie. Odczekaj na moment kiedy będzie nacierał, a gdy upewnisz się, że będzie dość blisko strzel kolejną kulą energii ale nie bezpośrednio w niego ale w jego łapy. Mimo że sam atak niewiele może mu zrobić to się potknie. Wtedy wykorzystaj to do kolejnej hipnozy. Z pewnością będzie chciał wykorzystać resztę sił by tego niknąć wtedy zaatakuj kolejną kulą energii - poleciła.
Zastanawiała się, czy Blue już dotarł do centrum. Haruka o nim nie wspominała ale jeśli ich nie zastanie może się nieźle zmartwić.

Energy Ball idealnie wymierzony zablokował atak ognistego pokemona i wytrącił go z równowagi. W tym wszystkim Haruka znalazła ułamek sekundy by móc użyć Hypnosis, dzięki czemu Growlithe usnął! Następnie kolejna kula poleciała w śpiącego pokemona i uderzyła krytycznie! Pokemon dalej spał, a funkcjonariusz wydawał się bardzo poddenerwowany.
- Growlithe co się dzieje? Wstawał! Walcz! Tackle!
Frustracja stróża prawa była bardzo duża, ale zdawał sobie sprawę, że może wejść w posiadanie Ninetailsa i dwóch Vulpixów. Jednak najpierw musiał wygrać tą walkę, o co było piekielnie trudno.
- Dasz radę Haruka! - kibicował Ninetails.


Funkcjonariusz:
Growlithe - 55% (Śpi)
Namida:
Vulpix - 85% (-1xObrona)

Sytuacja obróciła się na ich korzyść. Psiak zasnął co dawało im przynajmniej jeden darmowy strzał. Oczywiście w teorii hipnoza mogła trwać o wiele dłużej ale ze względu na małe doświadczenie bojowe Vulpix i fakt, że funkcjonariusz dbał się jak opętany nie bacząc na to, że w lesie raczej powinno zachować się ciszę nie zakładała, że uśpienie potrwa zbyt długo.
- Haruka jak pewnie widzisz to ten glina jest większym problemem ale nie możemy winić Growlite za posłuszeństwo. Spróbujmy załatwić więc tą sprawę inaczej. Znów uderz kulą energii jednak tym razem cel będzie inny. Uderz w ziemię dość blisko Growlithe by nie budzić podejrzeń ale celuj w ziemię. Zrób to tak by wyglądało jakbyś po prostu spudłowała. Potem wykorzystamy powstały w tym wyniku kurz i pył. Funkcjonariusz z pewnością będzie próbował jak najszybciej wypatrzeć co się dzieje, Przeskocz więc przez "zasłonę" z bliska używając na nim hipnozy.
Nie chciała niepotrzebnie krzywdzić śpiącego psiaka ale też nie mogła wiedzieć czy ten glina nie ma więcej stworków. Skoro Ninetails twierdził, że ten jest typem łowcy to raczej wątpliwe by posługiwał się tylko jednym stworkiem.

Energy Ball uderzył dokładnie tam gdzie chciałaś. Kurz rzeczywiście się uniósł i Haruka jednym susem skróciła dystans do funkcjonariusza. Chwila skupienia i już przygotowała Hipnosis, to jednak było nieskuteczne. Słabe doświadczenie w walce i niska skuteczność tego ataku dawały o sobie znać.
- Co do?! - wykrzyczał mężczyzna.
Pokemon atakujący człowieka podczas walki to nie było coś normalnego. Krzyk funkcjonariusza przebudził Growlithe. Ten widząc co się dzieje bez zastanowienia użył Bite za niewiarygodną dotąd siłą! Zamierzał bronic swojego trenera za wszelką cenę. Ugryzienie było krytyczne, a Haruka musiała się wycofać w pobliże miejsca skąd Ty wydawałaś rozkazy. Walka znów się wyrównała.
- Growlithe użyj Bite! - padła kolejna komenda.


Funkcjonariusz:
Growlithe - 55%
Namida:
Vulpix - 60% (-1xObrona)

Westchnęła zrozumiawszy, że wszystkie dotąd pokojowe próby załatwienia tej sprawy zawiodły. Nie chciała nikogo krzywdzić ale wyglądało na to, że pojedynek będzie trwał do znokautowania jednego z nich. Nie lubiła tego ale nie miała wyboru.
- Nie pozwól mu na to by znów cię ugryzł - oznajmiła - użyj Disable i zablokuj mu to posunięcie. Następnie powtórzy tą część ze strzelaniem w ziemię. Prawdopodobnie Growlithe pomyśli, że znów chcemy uśpić jego trenera i wyskoczy w jego stronę. Wykorzystaj ten moment i zaatakuj go od tyłu za pomocą Energy Ball.
Skoro już musiała walczyć wolała się z tym uporać tak szybko jak to tylko możliwe.

Oczy Haruki zabłysnęły na niebiesko i użyła Disable! Świetnie posunięcie, który zmąciło umysł Growlithe'a i zablokowało dalsze używanie Bite! Następne kroki były wręcz genialne! Tyle, że nadal Energy Ball nadal był lichym atakiem względem ognistego pokemona.
- Growlithe, użyj Tackle! Jeśli tylko zrobi unik wykonaj Leer!
Trudy walki dawały już o sobie znać, a wasze pokemony zaczynały ciężko dyszeć. Haruka była jednak w nieco lepszej kondycji, ale jej obniżona obrona mogła narazić ją na poważne obrażenia. Mimo to nie zamierzała odpuścić. Ninetales mocno kibicował Haruce, chodź w jego głowie pojawiało się coraz więcej pytań. Jak to możliwe, że teraz są dwa Vulpixy.


Funkcjonariusz:
Growlithe - 40% (Blokada: Bite)
Namida:
Vulpix - 60% (-1xObrona)

Wiedziała, że po walce powinna wytłumaczyć co nieco Ninetailsowi. Może jak uporają się z natrętnym funkcjonariuszem co i jak jest z nią. Pal licho nawet się przed nim przetransformuje. Jako że nie była do końca człowiekiem nie czuła aż takiego skrępowania będąc nago. Wcześniej tego nie zrobiła bo najzwyczajniej nie chciał jej wysłuchać, a potem przyszedł ten gliniarz. Zresztą musiała przyznać, że zaczynała lubić tego dzikiego pokemona. Funkcjonariusz zaś mógłby być dobrym przeciwnikiem ale miał jedną ważną przywarę jeśli idzie o strategie. Wykrzykiwał to co ma zrobić pokemon tak, że pewnie pół lasu go słyszało. Ok mógł myśleć, że ma do czynienia tylko z pokemonami ale te stworki wcale nie są głupie.
- Chce uderzyć kiedy zrobisz unik, więc go nie zrobimy. Tak to ryzykowne ale spokojnie załaduj kolejną kulę. Strzel ją wtedy gdy Growlithe będzie na tyle blisko by unik stał się niemożliwy.
Komenda przeciwnika brzmiała "gdy zrobi unik użyj leer", jednak jeśli nie będzie uniku z ich strony tak wierny komendom pies prawdopodobnie zaniecha dalszego obniżania obrony. Ze swojej strony oczywiście miała świadomość, że trawiaste ataki mało co ognistym robią ale cios dla rozpędzonego obiektu z bliskiej odległości zawsze działa mocniej niż gdyby to było na dystans. E=mc kwadrat czy jak to się tam mawiało w gronie uczonych.

Energy Ball Skutecznie uderza w pokemona, ale ten przebija się swoim Tackle i również zadaje obrażenia. Na Leer nie miał już sił. Wyglądało na to, że walka zbliżała się do końca, ale Haruka musiała cały czas uważać na to co robi Growlithe.
- Growlithe użyj Leer, a następnie postaraj się zaskoczyć Vulpixa Tackle! Jest osłabiona więc powinna paść niezdolna do dalszej walki.
Funkcjonariuszowi naprawdę zależało na tej walce i kto wie. Może gdyby Haruka nie była twoim pokemonem właśnie teraz byłaby własnością ów człowieka. W twojej głowie zauważyłaś jeden dość duży problem. Jak Ninetails ewoluował przez noc? Nie mógł walczyć, ale czy to była sprawka ewolucji czy po prostu był to jego charakter bądź styl bycia.


Funkcjonariusz:
Growlithe - 25% (Blokada: Bite)
Namida:
Vulpix - 40% (-1xObrona)

Walka zbliżała się już do końca i wątpliwe było by Funkcjonariusz miał jeszcze jakieś pokemony. Gdyby tak było już dawno dałby Growlithowi odpocząć. Po za tym zaczynała myśleć, że poza uporem musi być z nim coś nie tak. Nawet jeśli mimo większego wyczerpania dałby radę znokautować Harukę pozostawała jeszcze ona i Nineteils, którzy stoją tuż za nią. Pokemony tworzące stada prędzej grupą rzucą się na kogoś próbującego złapać jednego z ich pobratymców niż zostawią go samemu sobie. Dlatego właśnie trenerom doradza się by próbowali złapać samotne osobniki. A gliniarz ignorował zarówno ją jak i Nineteilsa. Co do samego towarzyszącego im pokemona to faktycznie jego ewolucja była niespodziewana. Jeśli dobrze pamiętała ten gatunek potrzebuje do przemiany ognistego kamienia, a te nie rosną na drzewach. Wręcz przeciwnie. Są dość rzadkie.
- Ok. Skoro che cię znów zastraszyć spojrzeniem po prostu na niego nie patrz. Zamiast tego zacznij brykać tak jak wtedy gdy się bawimy. To powinno wytrącić go z koncentracji przez co może nie wiedzieć jak zaatakować, a ty wykorzystaj to do kolejnych dwóch strzałów kulą energii.
Haruka może i była mniejsza ale szybsza i bardziej zwrotna niż Growlithe w dodatku miała nieco więcej sił, więc plan mógł się udać.

Zamknięcie oczu było ciekawym pomysłem, ale nieskutecznym. Haruka odczuła spojrzenie Growlithe mimo iż nie widziała jego oczu. Ruszyła następnie na przód i dzięki kolejnym atakom znokautowała pokemona.
- Oooo nie Growlithe! - krzyknął funkcjonariusz.
Policjant szybko zamknął wykończonego pokemona w pokeballu i prawdopodobnie udał się do najbliższego Centrum Pokemon bądź jakiś posterunek, gdzie prawdopodobnie mieli lecznice. Haruka była z siebie niezwykle dumna i zadowolona.
- Dziękuję to były świetne taktyki. Stanowimy zgrany zespół! - powiedziała.
Ninetails podszedł do was i przeprosił za tą sytuację. To prawdopodobnie jego wina, że ten gliniarz musiał walczyć z Haruką.
- Dziękuję wam. Pozwól że odprowadzę was do miejsca skąd przybyłyście. Teraz gdy jestem większy mogę pomóc wam dostać się na to pięterko w Centrum Pokemon. Przynajmniej tak wam się odwdzięczę.
Ognisty pokemon skierował się powoli w stronę Viridian City.

Vulpix:

Uśmiechnęła się zadowolona z faktu, że udało im się pozbyć problemu w postaci nachalnego funkcjonariusza.
- Tak byłaś świetna - pochwaliła swą podopieczną po czym zwróciła się do Ninetailss - Tak chyba nam wszystkim przyda się teraz odpoczynek - zgodziła się - Jeśli chcesz możesz do nas dołączyć - zaoferowała - Po tym co się stało pewnie masz sporo pytań. Na pewno nikomu nie będzie przeszkadzać jeśli zostaniesz z nami przez jakiś czas - zaoferowała z uśmiechem.
Miała nadzieje, że Blue niedługo też tam dotrze. Mimo, że potrafiła o siebie zadbać sama o wiele lepiej czuła się w towarzystwie chłopaka, który był z nią od samego początku.

Chwila marszu i już w trójkę byliście pod oknami Pokemon Centrum. Cała ta eskapada, cała ta noc była co najmniej dziwna, ale wiele się nauczyłaś o walkach pokemon, a także o swojej nowej umiejętności. Wyglądało na to, że twoje ciało z dnia na dzień coraz bardziej było Ci posłuszne i skrywało mniej tajemnic niż przedtem.
- Teraz czas na was!
Ninetales użył swoich ogonów i wybił was w powietrze. Wylądowałyście idealnie na parapecie, po czym zeskoczyłyście do pokoju. Nareszcie mogłaś wrócić do swojej postaci.
- Dobrze Cię widzieć w tej formie! - stwierdziła Haruka po transformacji.
Teraz wystarczyła złapać się za ubrania i przygotować na przybycie Blue, który powinien już tutaj być. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to że w oknie stał Ninetales!
- Eeeeeeee......

W sumie dobrze się złożyło, że Blue jeszcze tu nie dotarł. Nie chciała go niepotrzebnie stresować swoją nieobecnością. Wiedząc, że tak czy inaczej ktoś może w każdej chwili chcieć wejść do wynajmowanego przez nią pokoju przetransformowała się w człowieka i narzuciła na siebie zgubione wcześniej ubrania. Miała szczęście, że tym razem był to Vulpix. Jeśli byłoby to coś większego prawdopodobnie utknełaby tu naga do powrotu Blue.
- Chciałam ci już to wcześniej wyjaśnić ale nie dałeś mi szansy - powiedziała uśmiechając się łagodnie do Ninetailsa - Mogę cię jednak zapewnić, że Haruka jest stuprocentowym Vulpixem - zapewniła pokemona, który teraz prawdopodobnie był już świadomy swojej pomyłki. Po tych słowach podniosła wyżej okno by i on mógł wcisnąć się do środka.
- Skoro już jesteśmy to może zjesz z nami śniadanie? - zaoferowała wyciągając z leżącego w kącie plecaka torbę karby dla pokemonów i dwie miski - Możesz również pytać o co chcesz, a ja postaram ci się wyjaśnić to jak najlepiej. - po tym co razem przeszli wiedziała, że może zaufać temu pokemonowi.

Ninetails wskoczył do środka i usiadł nieopodal twojego łóżka.
- Hmmm to dużo wyjaśnia. Byłaś zbyt ładniutka jak na Vulpixa. Ale ja też nie jestem kim za kogo mnie uważasz.
Ognisty lis zaczął się świecić i pokrył się złotą poświatą. Nagle przed twoimi oczami ukazał się mały różowy-fioletowy glutek. Był to niezwykle rzadki Ditto! Cała tam nocna ewolucja Vulpixa wyglądała dość nieprawdopodobnie bez specjalnego kamienia. Teraz wszystko nabrało większego sensu.
- Kochana, łączy nas znacznie więcej niż możesz sądzić! Czas na szamanko!
Ditto rzucił się na poczęstunek wraz z nim Haruka, która była nieco zniesmaczona po wcześniejszych słowach Ditto, który uznał Cię za ładniejszą od niej.