Im wyżej zaczynasz, tym dłużej spadasz~

Kyon obudził się w końcu oddychając szybko. Całe jego ciało pokryte było potem, a dłonie trzęsły się niesamowicie. Przez parę chwil nie był w stanie wydobyć z siebie żadnego dźwięku. Nie chciał jednak martwić swojego, być może tymczasowego, towarzysza. Potrząsnął więc głową
- W porządku. Jest ok - wymamrotał, przeciągając się i prostując obolałe mięśnie. Do tej pory miał gdzie wracać. Po tej akcji jego dom przestał dla niego istnieć już na zawsze. Został bezdomnym. Będzie musiał nauczyć się kraść o wiele lepiej niż do tej pory
- A ty? Jak spałeś? Chyba nie najlepiej, skoro wiesz, że mamrotałem - dodał, patrząc na Nidorana. Wyglądał na zadowolonego. Chłopak postanowił więc podnieść się
- Idę zobaczyć, czy nie rośnie tu coś jadalnego. Rozpalisz ogień? - zapytał i nie czekając na odpowiedź ruszył między drzewa. Powinny tu rosnąć jakieś jagody...

Arion spojrzał w niebo nieco rozmarzonymi oczami.
- Spałem, ale dość słabo. To tak jakby coś chciało się wtargnąć do mojej głowy. Dziwne uczucie.
Postanowiłeś wyruszyć na poszukiwanie czegoś jadalnego, a dzięki twoim instrukcją Arion wziął się za rozpalanie ogniska. Wraz z Ravionem wkroczyliście w krzaki. W tym rejonie powinny rosnąć jakieś Berry. Pytanie tylko czy akurat tutaj.
- Niii. - pisnął cicho twój towarzysz.
Najwyraźniej coś go zaniepokoiło. Mogliście odczuwać dziwne dreszcze, tak jakby ktoś was obserwował zza drzewa. Poszukiwania niestety nie szły najlepiej, co jeszcze bardziej mogło podbudowywać uczucie niepokoju zwłaszcza u Nidorana.

Chłopak tylko pokiwał głową na słowa Ariona. On również nie spał najlepiej, czyli... To nie było tylko w głowie Kyona. Ta informacja zaniepokoiła go wystarczająco, by idąc po jagody zaczął się rozglądać jakby nieco ostrożniej. Być może nie byli tutaj sami. Właściwie nic nie wskazywało na to, że byli tutaj sami... Chłopak przeszył wszystko wokół spojrzeniem, a potem zerknął na piszczącego Nidorana
- Co jest? Widzisz coś? Gdzie? - zapytał, podnosząc z ziemi grubą gałąź. Właściwie jakąkolwiek gałąź. To las, muszą jakieś gałęzie leżeć na ziemi, nie?
Tak, jak musi być tu coś do jedzenia. Chłopak z jeszcze większym zaangażowaniem zaczął rozglądać się za czymś jadalnym. Był głodny, a głodny facet to zły facet.

Wraz ze swoim pokemonem i gałęzią w ręku ruszyłeś jeszcze głębiej w las.
- Nii. - pisnął Nidoran.
Pokemon chyba wyrażał swoje zaniepokojenie. Zawsze byłeś ubezpieczony, gdyż miałeś przy sobie 5 pustych pokeballi, które zgromadziliście przeszukując worki. Nareszcie jednak znalazłeś jabłonkę. Nie było to może jakieś super pożywienie, ale zawsze coś!
- Nid!
Gdy zbierałeś jabłka do plecaka zza drzewa wyskoczył dziki pokemon! Właśnie przed tym ostrzegał Cię Nidoran. Pokemon wyglądał dość brzydko i osowiale. Przyspane oczy, które nie zdawały się być okropnie zmęczone, ale warte uwagi było to, że pokemon chyba zamierzał bronić "swojej" jabłonki. Stanął stanowczo i wyzwał Cię do walki.

Jabłka! Kyon od razu się ożywił. Jego żołądek także. Jednak drzewo było chronione. No jasne, nie mogłoby być tak łatwo, zaraza. A Nidek mnie ostrzegał. No cóż. Czasem głód jest silniejszy niż strach. Mężczyzna spojrzał na pokemona mrużąc oczy
- Zejdź. Mi. Z. Drogi - rzucił groźnie, patrząc na pokemona - Jeśli nie, to pożałujesz... Ravion, to nasza pierwsza walka! - powiedział zdeterminowany mężczyzna. Jeszcze raz spojrzał w pokedex, by być pewnym, co ma do zaoferowania Ravion. Następnie urządzenie skierował na wyzywającego go pokemona. Dobrze by było wiedzieć, z czym walczy
- Okay, Ravion. Zacznij walkę od Leer. Obniżmy mu statystyki dla bezpieczeństwa. Potem szybki unik i Poison Tail, a gdy tylko od niego odskoczysz, to zaatakuj Peck! Uważaj na ataki stworzenia. - powiedział. Nigdy jeszcze nie miał walki pokemon i nie bardzo wiedział, na czym polegają poszczególne ataki, poza tym, co wyczytał teraz na szybko. Właściwie nie miał bladego pojęcia o trenowaniu pokemonów... Nauczy się w praktyce.

Był to niezwykle dziwne stworzenie. Cała twoja kombinacja wydała się jak wyśniona w marzeniach. Okazał się jednak, że w czasie waszej drzemki, twój złodziejski wspólnik podarował Ci pokedex. To mogło okazać się wybawieniem w tej sytuacji.
- Ni, ni? - zapiszczał Nidoran.
Okazało się, że to ten pokemon odpowiadał za wasze koszmary. Jednak pokedex był niezbędny by rozpoznać jego gatunek, a twój jakby się zawiesił. Dziwny przeciwnik wydawał się mącić w głowie, a to było niezwykle frustrujące. Odróżnienie rzeczywistości od fikcji równało się z cudem! Jednak teraz pojedynek zaczął się naprawdę!

Nidoran: 100%
???: 100%

Kyon pokręcił głową. Świetnie. Tego mu brakowało - pokemona, który manipuluje jego umysłem. Ekstra. Jego kombinacja wydarzyła się najwyraźniej tylko w jego głowie. Mężczyzna skupił się, mrużąc oczy i wpatrując się ponuro w oponenta
- Spokojnie, Ravion. Poradzimy sobie. Jeszcze raz. Zacznij walkę od Leer. Obniżmy mu statystyki dla bezpieczeństwa. Potem szybki unik i Poison Tail, a gdy tylko od niego odskoczysz, to zaatakuj Peck! Uważaj na ataki stworzenia. - mężczyzna powtórzył dokładnie to samo, co wymyślił wcześniej. Nie zamierzał zmieniać tego tylko z powodu głupiego psychicznego stworzenia. Bo mężczyzna uznał, że to na pewno psychiczny stwór, skoro jest w stanie odwalić takie coś.
Kyon sarknął, patrząc na pokedex. Złom. Będzie trzeba zaopatrzyć się w lepszy, gdy tylko nadarzy się okazja. Podrzuci się jakiemuś frajerowi ten śmieć, a zabierze jego i będzie gites.

Gdy tylko przejrzałeś na oczy okazało się, że to wszystko nie miało miejsca. Ponowiłeś więc kombinację i Nidoran wreszcie ruszył do ataku. Jednak czy aby na pewno? Czy to znów nie jakaś manipulacja? Tym razem jednak pokedex zadziałał, co można było uznać za fakt, że jest to czas rzeczywisty.
- Drowzee - Typ Psychiczny. Gdy jego oponenci śnią, zjada ich sny. Czasami czuje się źle, jeśli zje zbyt dużo koszmarów. Potrafi również obdarowywać przyjaciół zjedzonymi snami. - wybrzmiał pokedex.
Ten przynajmniej wiedziałeś z czym walczysz. Leer zadziałał bezbłędni i przeciwnik poczuł się nieco słabiej. W odpowiedzi używa Disable, które blokuje używanie Leer. No cóż, to jedno osłabienie musi wystarczyć. Mogłeś odczuć podobną siłę obu pokemonów, jednak twój Nidoran był zdecydowanie szybszy. Ruszył na przeciwnika z Posion Tail! Trafienie! To mogło przynieść krytyczne trafienie, jednak tego nie zrobiło. By odepchnąć Nidorana, Drowzee używa Pound.
- Niii. - skrzywił się fioletowy pokemon.
To była jego pierwsza walka w życiu. Najprawdopodobniej nie widział świata, poza laboratorium. Następnie oba pokemony natarły na siebie! Nidoran przy użyciu Peck, a Drowzee ponownie z Pound. Oba ataki trafiają jednocześnie, a pokemony odstępują od siebie na parę metrów. Teren wydawał się idealny do walki. Zielone poletko, które nie było wielkie, ale idealne dla pokemonów tego rozmiaru.

Nidoran: 84% (Leer zablokowany)
Drowzee: 79% (-1 Obrona)

Psychiczny. Według "doświadczenia" bitewnego Kyona pokemon psychiczny powinien dostawać większe obrażenia od Raviona... A przynajmniej tyle wywnioskował z oglądanych kiedyś walk pokemon. Chłopak jednak wiedział, że nie będzie to prosta potyczka. Ani on, ani Ravion nie mieli za sobą żadnych walk, więc może być różnie.
-Spokojnie, Rav! Poradzisz sobie. Drowzee wyraxnie jest zmęczony po moich snach - parsknął, przypominając sobie swoje koszmary - Zaatakuj go Poison Sting, po czym odwróć się i z impetem uderz Poison Tail! Leer jest dla nas bezużyteczne, ale i tak dasz radę. Zakończ kolejnym Poison Tail, po czym odskocz od Drowzee i wykonaj unik. Nie może Cię trafić! - powiedział Kyon, marszcząc brwi. Nie znał się na taktyce. Dla niego to było logiczne...