KIRA - Jeszcze zaimponuję ŚWIATU!

Kire lekko rozbawił powód strach jej pokemona. Gdy zobaczyła Florę była jednocześnie przestraszona i zirytowana. Przestraszona bo bała się że ich spotkanie mogłoby przedłużyć jej ucieczkę spod domu, a zirytowana gdyż nadal była na nią zła z powodu jej ucieczki.
- Mieszkam tu - odpowiedziała choć i tak myślała że pytanie było żartem. - Ehh nie szkodzi - mrukneła, a w jej głosie było czuć lekką irytacje i nutkę czegoś na kształt ironii - Mój ojciec, był trenerem - dodała na koniec.
Gdy odpowiedziała już na wszystkie pytania Flory włożyła klucz tam skąd go wzięła, złapała Florę za rękę i odciągnęła ją od swojego domu.

- Był trenerem? Ale jakim dobrym? Słabym? Ma Charizarda pewnie starter, a co to było to drugie, pierwszy raz takie coś widziałam.
Razem szłyście w kierunku północnym, gdyż okazało się, że podczas twojej nieobecności Flora po prostu biegiem obleciała miasto.
- Hej może zapolujemy na jakieś pokemony na Route 2 w drodze do Pewter City? Ty już masz dwa pokemony ja jeszcze nic nie złapałam. - uśmiechnęła się dziewczyna. - O tak zapomniałam musi jeszcze szybko zajrzeć do Pokemon Centrum nasze pokemony powinny być już gotowe do odbioru. W ogóle co sądzisz o naszej ostatniej walce? Wszystko działo się tak szybko, potem twój ojciec i nie miałam czasu zapytać.
Flora najwyraźniej liczyła na jakieś porady, przecież jest nowicjuszką, która nie zdaje sobie sprawy, że ty również.

- Był dobrym trenerem, ale nie wiem nie znam się, to był Grovyle, pokemon mojej mamy - odpowiedziała to ostatnie mówiąc z lekką irtyacją.
Czemu nazwała Grovyle "to drugie"? Pewnie znów zbyt mocno się czepia, ale ona wolała mówić o pokemonach jak o osobach, bo były poniekąd osobami. Miały uczucia i wolną wolę.
Zdziwiło ją że tak szybko zwiedziła całe miasto. Czy naprawdę rozmowa z ojcem i szybka wyciekczka do domu tyle jej zajęła. Cóż jeśli to co widziała jej wystarczało to nie powinna się o to czepiać.
- Spoko - odpowiedziała - choć teraz mam już prawie trzy - dodała w myślach.
Nie powiedziała Florze o jajku w swoim plecaku z jednego powodu, po prostu nie chciała się przechwalać.
- Mmm, nie poszło mi zbyt dobrze, nie mogłam się skupić, ale tobie pewnie poszło świetnie jak na pierwszą walkę - powiedziała to co myślała, bo w sumie taka była prawda.
Nie wiedziała że Flora uważała ją za kogoś z jakimkolwiek doświadczeniem, więc postanowiła powiedzieć to co myśli.

Popołudniem byłyście już w drodze. Wasze wypielęgnowane pokemony były pełne sił i smacznie spały w pokeballach. Oczywiście nie Pearl, która dzielnie kroczyła z wami. Flora była nieco smutniejsza z ważywszy na to, że jej pokemon nie pałał chęcią do wspólnej tułaczki. Route 2 był drogą łączącą Viridian City z Pewter City. Jednak jej długość sprawiła, że najprawdopodobniej spędzicie na niej noc. Ścieżka była dość kamienista, przez co droga była nieco męcząca.
- Jeju, to podróżowanie jest strasznie męczące. Gdzie są pokemony? Jak ty złapałaś Rattate, skoro od miasta nie widzieliśmy żadnego okazu. - jęczała Flora.
Faktycznie okolica była dość nieprzyjazna dla pokemonów, ale gdyby wejść głębiej w las było duże prawdopodobieństwo na złapanie czegokolwiek. Gdy wędrowaliście tak dalej zauważyliście za jedną ze skał opalającą się dziewczynę, która prawdopodobnie drzemała ze słomianym kapeluszem na twarzy.
- Hej może ona coś widziała, zapytamy?

Kira cieszyła się z powodu towarzystwa swojego pokemona. Zwykle spędzała czas z pokemami, głównie Grovyle swojej mamy. Postanowiła wypuścić też Rattate wiedząc że stworek nadal może chcieć odrobinę wolności. Wyjeła pokeball z bocznej kieszeni plecaka i uwolniła stworka ze środka.
- Powiedzmy że Rattata sam wpadł w moje ręcę, a raczej coś z nich wyrwał i próbował uciec - streściła po krótce swoje spotkanie z fioletowym stworkiem. - Na pewno się na coś natkniemy wcześniej czy później -
Dziewczyna nie spodziewała się niczego jak na razie spotkać. Byli zbyt blisko miasta, a okolica nie wyglądała na pokemonoprzyjazną. Jednak Flora nie wydawała się zbyt cierpliwą osobą i raczej szybko chciała zdobyć jakiegokolwiek pokemona. Jej na razie wystarczały dwa, a niedługo trzy pokemony. Widząc nieznaną dziewczynę nie miała ochoty z nią rozmawiać. Nie chodziło o to że z nieznajomą było coś nie tak, a raczej po prostu wolała nie zdobywać, jak na razie, nowych znajomości. Max i Flora jej wystarczali, a poznawanie nowych osób kosztowało ją sporo pewności siebie.
- Eee, nie sądzę, ma kapelusz na twarzy, więc raczej niczego nie widziała, a poza tym nie wygląda na to żeby chciała by kotś jej przeszkadzał - powiedziała starając się znaleźć na szybko jakoś wymówkę by jednak do nieznajomej nie podchodzić.

Rattata wydostał się z pokeballa i tylko prychnął. Wyglądało na to, że wasze przywiązanie do siebie jeszcze nie jest wyśmienite, więc macie nad czym pracować. Wspólna podróż na pewno w tym pomoże, tak samo jak walka czy smakołyki. Następnie Flora, która już miała udać się do nieznajomej, najwyraźniej przemyślała twoje słowa.
- Wiesz może masz rację. Zostawmy ją. Poszukajmy pokemonów! Dla mnie!
Dziewczyna złożyła swoje dłonie w coś co miało imitować lornetkę i przyłożyła do oczu. Wyglądało to wręcz komicznie, no ale cóż.
- Widzę! Tam na niebie! Squirtle Water Gun!
Dziewczyna bez zastanowienia wypuściła swojego startera, a ten momentalnie użył ataku w kierunku nieba. Problem polegał na tym, że atak był tak słaby iż nie doleciał do połowy dystansu. Pokemon ptak nawet tego nie zauważył i odfrunął.
- Kira pomóż! - marudziła Flora.

Słysząc prychnięcie od strony fioletowego stworka w ogóle się nie zdziwiła. Przecież dopiero niedawno go złapała, a poza tym to głównie przez jej nie uwagę przegrał poprzednią walkę i przecież żuciła w niego kamieniem... No właśnie kamień! To było idealne imie dla niego. Stone.
Słysząć że Flora nie chce iść do nie znajomej, odetchnęła z ulgą. Widząc że jest zajęta rozglądaniem się za pokemon do złapania podeszła do Rattaty i przed nim przykucła
- Podoba Ci się imie Stone - zapytała próbojąc być miła.
Miała nadzieję że filotetowemu stworkowi spodoba się imie które wymyśliła i będzie mogła mu je nadać. No cóż jeśli nie to wymyśli coś innego.
Słysząć głos Flory spojrzała na nią, ale szybko wróciła wzrokiem do swojego pokemona. Po chwili poczuła no sobie kilka kropelek wody, a następnie usłyszała marudzenie zielonowłosej.
- Już idę - mrukneła lekko zirytowana tym że ktoś coś od niej chce - Choć Rattata, pomożemy jej - powiedziała do pokemona.
Pogłaskała go po głowie i podeszła do dziewczyny. Chciała sprawdzić że pokemon ją polubi , nawet kosztem bycia miłym do porzygu. Na codzień też próblowała być miła, jednak nie było to przymilanie się.

Fioletowy pokemon wyglądał na zadowolonego. Imię dla niego? Cóż to musiało być dla niego niezłe wyróżnienie. Stone chętnie ruszył za Tobą by pomóc przyjaciółce.
- Jesteś za późno! - naburmuszyła się Flora. - Squirtle nie trafił tego ptaszka, a tak bardzo go chciałam! To mógł być mój pierwszy pokemon którego złapałam. Jak mam złapać cokolwiek jak te dzikusy w ogóle do mnie nie chcą przyjść.
Zielonowłosa dziewczyna rozłożyła bezradnie ręce. Miała niesamowity zapał, ale początki bywają bardzo trudne. Może ty miałaś duże szczęście do łapania? Stone i Pearl mieli niesamowity ubaw, gdyż po użyciu Water Gun powstał mini deszczyk w którym tańcowali. Squirtle Flory był za to bardzo przygnębiony, ponieważ nie sprostał zadaniu i zawiódł swoją opiekunkę. Po prostu dom wariatów. Tymczasem na pobliskich drzewach mogłaś zobaczyć jakiś ruch, pytanie czy to tylko twoje złudzenie, czy może warto to sprawdzić.

Rattata:

Ptaszek? Jaki Ptaszek? Och najwyraźniej Flora wypatrzyła jakiegoś pokemona kiedy ona była zajęta nadawaniem imienia Stone'owi. Cóż, dziewczyna chciała jakoś pocieszyć zielonowłosą i jej pokemona, a potem zaproponować jakiś sposób by znaleźć jakieś pokemony.
Tylko jaki? Jak tak właściwe ona złapała Stone? Był to czysty przypadek. Po prostu Rattata pokusił się na przedmiot który trzymała w rękach. No właśnie! Mogłyby spróbować zwabić jakiegoś pokemona jedzeniem!
Już miała otwierać usta i wypowiedzieć swoją propozycje na głos gdy zobaczyła jakiś ruch na drzewie. Początkowo po prostu się temu przyglądała, chcąc się upewnić że jej się tylko nie wydaje. Po chwili trąciła Florę i wskazała palcem drzewo nic nie mówiąc, nie chcąc w ten sposób spłoszyć tego co się znajdowało na drzewie.

- CUDOWNIE! - wykrzyczała Flora.
Czego można było się spodziewać bo tej impulsywnej dziewczynie. Co ciekawe w ogóle nie przeszkodziło to temu czemuś na drzewie. Pearl i Stone bawili się wspólnie i nie było sensu ich angażować w to całe zamieszanie. Jedynym któremu zależało był Squirtle Flory. Chciał się wykazać i pokazać swoją siłę, a zarazem uszczęśliwić swoją krzykliwą trenerkę. Gdy podeszłyście nieco bliżej zauważyłyście, że na drzewie jest sporo małych pokemonów. Małe brązowe stworki żywiły się liśćmi, które były w zasięgu ich małych paszczy.
- Kira co to jest? Nie wyglądają na silne. Tylko strasznie dużo tego.
Typowa Flora. Chciała złapać cokolwiek, lecz gdy ma okazję to nagle się zastanawia. Faktycznie pokemony nie wyglądały na silne. Baa. Nawet nie były zainteresowane waszą obecnością i kontynuowały swój posiłek.

Kira odskoczyła lekko zaskoczona krzykiem Flory. Chyba powinna już się tego po niej spodziewać, ale czarnowłosa nie zdążyła się jeszcze przyzwyczaić do jej lekko wybuchowej osobowości. Spojrzała na drzewo, ale najwyraźniej to co siedziało na górze, albo było głuche, albo hałas mu zupełnie nie przeszkadzał. Dziewczyna rozejrzała się za swoimi pokemonami i zobaczyła je bawiące się za sobą. Cieszyła się że zdążyli już się polubić, to nawet lepiej dla niej.
Gdy stały pod drzewem spojrzała na małe brązowe pokemony. Rozpięła jedną z kieszeni plecaka i zaczęła szukać swojego pokedex'su. Gdy usłyszała pytanie zielonowłosej wzruszyła ramionami i dalej szukała urządzenia. Gdy je w końcu znalazła najechała na jednego ze stworków chcąc się dowiedzieć, jakiego są gatunku.

- Weedle - typ Robaczy/Trujący. Pokemon posiadający dwa trujące żądła. Zjada codziennie tyle pożywienia ile sam waży, najczęściej liście.
To by tłumaczyło dość wiele.
- Trujący tak? No to może bym złapała jednego? Co ty na to Squirtle?
Pokemon grzecznie przytaknął i już był gotowy do ataku, gdy nagle z twojego plecaka wyleciał inkubator. Odkładając plecak musiałaś lekko ruszyć główny zamek i urządzenie po prostu się wymknęło. Co ciekawe, za chwilę mogliście się przyglądać niezwykłemu zjawisku. Otóż inkubator tak jakby się rozpadł i dezintegrował, pozostawiając jajo. Samo jajo nagle błysło jasnym światłem! Tak oznaczało to, że za chwilę przywitasz nowego pokemona. Pytanie tylko czy zdążysz go przywitać bezpiecznie, bo coś zbliżało się do was z nieprzyjemnym dźwiękiem bzyczenia.

- Weedle - powtórzyła cicho.
Cóż może Weedle był całkiem uroczy, jednak ona wolała go na nie łapać. Skoro miała by mieć jakiegoś pokemona roboczego to chciałaby złapać Caterpie. Jak jeszcze chodziła do szkoły kilku jej kolegów z klasy przynosiło zielonego pokemona do szkoły choć i tak większość z nich preferowała trującego robaka, to ona wolała tego pierwszego. Głównie przez jego uroczy wygląd. Tak właściwe to coś na drzewie rzeczywiście wyglądało jak weedle, dziwne że wcześniej tego nie zauwarzyła.
Gdy Flora wspomniała o złapaniu jednego ze stworków, dziewczyna się jedynie odwróciła w jej stronę i uśmiechnęła. Stwierdziła że zielonowłosej zajmie trochę czasu walka z robakiem, nawet jeśli pokemon nie był zbyt silny, to ona spróbuje, jakoś porozmawiać ze swoimi stworkami.
Jednak zanim zobaczyła wypadające z plecaka szybko tam podbiegła w obawie że coś się zepsuło, może w nieodpowiedni sposób włożyła jajo do środka? Cóż nie było czasu by się nad tym zastanawiać, musiała coś zrobić w obawie że w jakiś sposób zaszkodziła jaju. Jednak gdy zobaczyła białe światło, pomyślała że się wykluła więc odetchnęła z ulgą.
Ale nie na długo, chwile później usłyszała charakterystyczne bzyczenie. Słyszała je już kiedyś. Było to raz gdy razem z kolegami i koleżankami z klasy poszli razem do lasu by łapać pokemony. Szybko złapała ramionko plecaka, wepchnęła do środka jajo i złapała Florę za ramie.
- Pearl, Stone, Squirtle, biegnijcie za mną - krzyknęła do pokemonów, uciekając od miejsca z którego dobiegało bzyczenie.
Cholernie nienawidziła biegać, ale cóż, nie było innej opcji.

Flora oniemiała na widok jajka, ale decyzja o ucieczce którą podjęłaś była kluczowa. Szybko ukryliście się na granicy lasu w gąszczu drzew. Do samotnego drzewa podleciała chmara żółto-czarnych pokemonów, które zabrały Weedle i odfrunęły. Wyglądało na to, że całe stado współpracowały, by wykarmić młode osobniki. Z twojego plecaka wydobył się niesamowity blask, który zwrócił uwagę ostatniego osobnika. Natychmiast zawrócił, ale na twoje szczęście Flora i jej Squirtle wyskoczyli przed Ciebie.
- Nie przejmuj się. My się nim zajmiemy! Najważniejsze jest to maleństwo!
Mówiąc ruszyła do ataku na wściekłego pokemona. Szybko wyjęłaś jajo, które zaczynało się zmieniać. Przeobraziło się w niebieską szczękę z zębami. Był to Gible! Bardzo rzadki pokemon. Stone i Pearl przecierali oczy ze zdumienia, a nowy pokemon momentalnie się do Ciebie przytulił. Całe szczęście miałaś jeszcze jeden prezent od ojca specjalnie na tą okazję - Cherishball. Był to idealny ball dla tego pokemona.

Gible:

Kira nie wiedziała co robią Beedrill'e, ale wolała się nie obracać, od kiedy spotkała je po raz pierwszy na ich widok opanowywało ją przerażenie przez które nie mogła się ruszać, mogła jedynie nasłuchiwać. Widząc wychodzący z plecaka blask chciała go jak najszybciej zasłonić, jednak było za późno, usłyszała że jedno z bzyczeń zaczynało się powoli zbliżać. Źrenice jej oczu się rozszerzyły. Nie miała teraz najmniejszej szansy na ucieczkę, musiała stanąć do walki... jakoś.
Słysząć słowa Flory bardzo się zdziwiła. Na jej twarzy wymalowało się lekkie niedowierzanie, ale stwierdziła że lepiej tego nie kwestionować bo zielonowłosa się jeszcze rozmyśli.
- Dziękuje - rzuciła widząc jak dziewczyna odbiega.
Ona powinna już uciekać, szybko wyjeła jajo z plecaka chcąc schować pokemona do pokeball'a, a tak właściwe Cherishball'a jak tylko w pełni się wykluje. Gdy to się stało sporzała na słodkiego niebieskiego stworka. Był taki uroczy. Czując uścisk jego łapek lekko się uśmiechnęła. Schowała pokemona do pokeball'a i z pozostałą dwójką chciała zrobić to samo. Przynajmniej na czas ucieczki.