KIRA - Jeszcze zaimponuję ŚWIATU!

Musiała szybko pokonać Bulbasaura, bo inaczej Leech Seed szybko wykończy Stone. Na pewno nie mogła dalej obniżać jego obrony, bo nie było na to czasu. Musi się teraz skupić na ataku!
- Quick Attack i Bite - rozkazała.
Quick Attack, jak sama nazwa wskazuje, powinien być dość szybki, a Bite, był w miarę silny, przynajmniej tak jej się wydawało. 

Obniżenie obrony Bulbasaur okazało się wyśmienitym pomysłem. Teraz stał się o wiele mniej wytrzymalszym pokemonem, a w dodatku ataki Rattaty przynosiły znacznie lepsze rezultaty. Quick Attack pozwolił na unik lian i uderzył zszokowanego pokemona.
- Co jest?! - wykrzyczał chłopak.
Rattata wykorzystał zbliżenie się do rywala i od razu przeszedł do gryzienia. Teraz to on był w ofensywie, choć na krótko, gdyż został odepchnięty za pomocą Tackle.
- Dobrze Bulbsaur! Widać że ten Rattata nie jest słaby. Vine Whip!
Kolejne liany leciały w stronę twojego pokemona, który ponownie musiał odczuć działanie Leech Seed.


Rezultat:
Rattata - 75% (-4% Leech Seed)
Vs
Bulbasaur - 68%% (+4% Leech Seed)(-2 Obrona)

Może sytuacja jak na razie wyglądała w miarę dobrze, ale Kira nie zapominała o ciągle działającym Leech Seed. Jeżeli zwolni, chociaż na chwilę przestanie być tak kolorowo i Ratata przegra tę walkę, a tego by nie chciała. Może i brakowało jej doświadczenia i jedyna walka, w której brała udział, była ta z Florą i Maxem, ale Ratata był silny i prawdopodobnie miał większe doświadczenie od niej jak i ich przeciwnika. Nie zamierzała oczywiście całe życie polegać tylko na doświadczeniu swoich pokemonów, ale w tej jednej walce było to jak wybawienie.
- Quick Attack i Fury Swipes - rozkazała z nieśmiałym uśmiechem. 

Kolejny raz Rattata przechodzi do ofensywy i ponownie atakuje z wielką prędkością omijając liany!
- Bulba jeszcze raz Vine Whip!
Tym razem twój pokemon nie zdołał odskoczyć i oberwał od roślinnego ataku. Podrażniło to ambicję gryzonia i ruszył na Bulbasaura z Fury Swipes! Tym razem uderzył tylko trzykrotnie.
- Dobrze Tackle!
Bulbasaur znów odepchnął Rattate za pomocą Tackle. Walka była niezwykle wyrównana, co mogło oznaczać zbliżony poziom walczących pokemonów. Mimo że Rattata był szybszy, to Bulbasaur nie należał do najwolniejszych i przy samolubnej próbie Bite, ten odskoczył na bok.


Rezultat:
Rattata - 62% (-4% Leech Seed)
Vs
Bulbasaur - 60%% (+4% Leech Seed)(-2 Obrona)

Kira zagryzła wargę, musi coś wykombinować jeśli chce wygrać tę walkę. Bulba wydawał się na zbliżonym poziomie co Ratata, co tylko pogarszało jej sytuacje. Wydawało jej się, że trener trawiastego pokemona stoczył więcej walk od niej i chyba widział lepiej co robić od niej. A może mają taki sam staż, tylko Kira jak zwykle jest łamagą, którą nic nie potrafi.
- Quick Attack i Bite - rozkazała, tym razem już nie tak pewnie.
Dawała z siebie wszystko, choć tego wszystkiego było dość niewiele. Była trenerką od wczoraj i niewiele mogła się przez ten czas nauczyć. 

Szybka szarża i Bulbasaur znowu trafiony. Trawiasty pokemon najwyraźniej nie radził sobie z szybkim jak wiatr Rattatą.
- Bulba odpowiedz Vine Whip!
Roślinny atak trafia i uśmiecha się szyderczo. Cały czas był w świetnej pozycji do wygrania walki, choć zdawało się że mamy remis. Rozłoszczony Rattata używa Bite i mocno wgryza się w przeciwnika. Tackle szybko pozbywa się gryzonia i pokemony stają ponownie naprzeciwko siebie. Szczur nie czeka na twoje poleceni i używa Focus Energy!
- Skoro on się wzmacnia to my też - Growth!
Pokemony szykują się na zakończenie walki inwestując w ofensywę.

Rezultat:
Rattata - 50% (-4% Leech Seed)(+1 Szansa na kryt)
Vs
Bulbasaur - 50%% (+4% Leech Seed)(-2 Obrona)(+1 Atak)(+1 Sp.Atak)

Pomimo że oba pokemony były na podobnym poziomie to Ratata wygrywał pod względem szybkości i Kira postanowiła to wykorzystać. Znała już mniej więcej działanie ataków swoich pokemonów, więc zdawało sobie sprawę, że Focus Energy zwiększa szanse na krytyczny cios. Nie przeszkadzało jej zbytnio, że stworek nie czekał na jej polecenia i robił coś bez jej wyraźnego nakazu. Było to nawet przydatne, skoro wiedział od niej więcej o walkach.
- Fury Swipes i Quick Attack - rozkazała.
Podczas walki czuła ekscytacje, a jej myśli wirowały w poszukiwaniu najlepszej strategi, by jak najlepiej wykorzystać zalety swojego pokemona. Nie widziała, że walki naprawdę aż tak jej się spodobają. 

Fury Swipes było zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji. Czterokrotne zadrapanie nieźle zaskoczyło Bulbasaura!
- Cholera! Tackle - wykrzyczał trener.
Bulbasaur już zbierał się do ataku, gdy Rattata używa Quick Attack. Było to krytyczne trafienie! Cóż za siła, cóż za moc! Zielony stwór przeturlał się parę metrów i wylądował obok nóg swojego trenera.
- Dobry jest, nawet Leech Seed nie może nadążyć za tempem walki. Vine Whip!
Tym razem liany trafiły twojego towarzysza. Był już nieco zmęczony, a ostatnia kombinacja kosztowała go sporo sił. Walk zbliżała się ku końcowi, a oba pokemony były dalej w dobrej formie.


Rezultat:
Rattata - 44% (-4% Leech Seed)(+1 Szansa na kryt)
Vs
Bulbasaur - 32%% (+4% Leech Seed)(-2 Obrona)(+1 Atak)(+1 Sp.Atak)

Rattata podrapał Bulbasaura cztery razy! I jeszcze to uniknięcie Tackle i krytyczny cios, ciałkiem nieźle im szło! Jednak fioletowy stworek wydał się już dość zmęczony tą walką, ale zbliżali się już ku końcowi. Zastanawiała się nad przyhamowaniem z tymi atakami i dać mu chwilę na głębszy oddech. Jednak może ich to sporo kosztować. Mogłaby też wykonać kilka szybkich ruchów i wykończyć Bulbe, ale bała się trochę, że stworek, mógłby coś sobie nadwyrężyć. Pokemony w ogóle mogły być kontuzjowane? Nie była pewna, a jej niewiedza mogła ją sporo kosztować. 
- Bite i Furry Swipes - powiedziała z lekką obawą.
Miała nadzieję, że malec będzie na tyle, silny nic poważnego mu się nie stanie. 

Ugryzienie znów było bolesne. Każde kolejne trafienie wydawało się jeszcze mocniejsze od poprzedniego. Możliwe jednak, że wytrzymałość obu pokemonów spadała powolutku do zera. Bulba tym razem odepchnął Rattate za pomocą Vine Whip.
- Świetnie Bulba! - wykrzyczał chłopak.
Walka trwała nieco dłużej niż każdemu mogło się wydawać. Spowodowane to było niskim poziomem pokemonów i nieznajomością dobry ataków. Kolejne drapanie w wykonaniu Rattaty okazało się nieco krótsze. Trafił przeciwnika zaledwie trzy razy. Jednak poraz kolejny liany zdzieliły szczura po głowie. Bo zielonym pokemonie było widać niesamowite zmęczenie. Bardzo mocno dyszał, co mogło oznaczać jego rychłą porażkę. Mogłaś dostrzec, że na futerku Rattaty są różne otarcia, ale sam pokemon postanowił nie pokazywać żadnych słabości.
- Bulba Tackle!


Rezultat:
Rattata - 28% (-4% Leech Seed)(+1 Szansa na kryt)
Vs
Bulbasaur - 16%% (+4% Leech Seed)(-2 Obrona)(+1 Atak)(+1 Sp.Atak)

Stone był zmęczony tą walką, trwała ona dość długo. Nadal się obawiała, że Stone mógłby nabawić się jakiejś kontuzji, o ile było to u pokemonów w ogóle możliwe i nie chciałaby się o tym przekonywać na własnej skórze. Jednak gdyby kazała Rattatcie zadać parę silniejszych ciosów to Bulba mógłby paść, a  walka dobiegłaby końca. 
- Stone Quick Attack i Bite - rozkazała.
Trzymała kciuki za fioletowego stworka. Widziała otarcia na ciałku Stone, ale nie wyglądało to na nic poważnego. Chociaż podziwiała jego siłę, mimo tylu otarć trzymał się naprawdę dobrze. Jednak z drugiej strony, domyślała się tego, że Rattata też nie jest już w najlepszym stanie i jeśli coś zepsuje, to oboje przegrają. 

Cóż za końcówka walki! Szybkość połączona z potężnym ugryzieniem praktycznie rozstrzygnęła walkę. Gdy widać było, że Bulbasaur ledwo stoi na nogach, Rattata zaatakował za pomocą nowego ataku Pursuit!
- O nie! Bulbasaur wracaj! - odwołał pokemona chłopak.
Rattata spojrzał zdecydowanie w twoim kierunku. Chłodne polecenia bez emocji dały efekt chłodnego wychowu. Nie mogłaś wiedzieć, że w głowie Rattaty nadal istniała myśl o jego oddaniu. Chłopak podszedł do Ciebie i uścisnął dłoń. Świetna walka.
- Robi się późno, może udamy się wspólnie do Centrum Pokemon? Razem zawsze raźniej. Po takim wycisku jaki dałaś mojemu pokemonowi, nie wiem czy jutro będzie w formie do walki o odznakę. Za to twój Rattata wygląda na twardego gracza.
Flora najpewniej dalej spała w waszym pokoju, ale miałaś okazję by oddać pokemony do regeneracji i sama udać się na spoczynek. Zbliżała się noc, więc nierozsądnie byłoby włóczyć się po nocy.

Rattata:

Tak! Udało się! Dzięki Rattatacie wszystko się udało. Nie była świadoma jak bardzo była chłodna. Gdy tylko jej przeciwnik zabrał Bulbasaura z areny podbiegła do Stone, podniosła go i delikatnie uściskała. Nie zamierzała naciskać na jego otarcia. Do tego wszystkiego nauczył się nowego ataku, tak bardzo się cieszyła.
- Dzięki ci Stone, piękna walka - szepnęła do niego uradowana.
Odwróciła się w stronę chłopaka i uścisnęła jego dłoń, nadal trzymając fioletowego stworka. Nie zamierzała go puszczać, pewnie, jak tylko się rozejdą z tym trenerem, schowa go do pokeball’a by mógł odpocząć.
- No okej, taaa Stone to silny zawodnik, prawda maluchu? - wygrana walka zapewniła jej dziwny przypałye pewności siebie. -
Pójście z nowopoznanym kolesiem może nie było zbyt mądre, ale lepsze to niż pójście samemu w ciemną noc do Centrum Pokemon. Chociaż tak właściwie nie znała jego imienia.
- Mamy iść razem w ciemną noc, a nawet nie wiem jak się nazywasz - zauważyła.
Pewnie nigdy więcej się z nim nie zobaczy, ale jednak wolała się do niego nie zwracać ej ty.

Stone zachowywał się bardzo szorstko i w ogóle nie chciał się przytulać. Wrócił szybko do swojego pokeballa. Chłopak uśmiechnął się od ucha do ucha i odpowiedział.
- Nazywam się Gerard. Przyszły mistrz pokemon! Jednak teraz Brock stoi na mojej przeszkodzie.
Chłopak sprawiał wrażenie poukładanego i wiedzącego czego chce osiągnąć w życiu. Czy to się spełni? Kto to wie. Dochodząc do Centrum Pokemon postanowił udać się do recepcji.
- Tutaj nasze drogi się rozchodzą, mam nadzieję że się jeszcze spotkamy. - mówiąc to uścisnął Ci dłoń i odszedł.
Recepcjonista spojrzał na Ciebie i zawołał.
- Witaj! Chcesz zostawić tutaj swoje pokemony na noc? Zadbamy o nie. Twoja przyjaciółka już to zrobiła i prosiła przekazać, że jeśli nie będzie jej w pokoju to korzysta z naszych łaźni. Więc jak przygotować pokemony do wypoczynku?
Mówiąc to mężczyzna wyciągnął na blat tacę z sześcioma wypustkami na pokeballe.

Rattata:

Stone zachowywał się jakoś dziwnie, a Kira nie zamierzała tego zostawić. Może i teraz nie będzie gadać z pokemonem, bo nie chciała wyjść na wariatkę przed chłopakiem. Nie rozumiała jego zachowania i chciała to z nim ,,przedyskutować'', choć pewnie będzie ciężko, skoro jest pokemonem. 
- Ja jestem Kira - odpowiedziała.
Nie chciała się bawić w różne tytuły, bo to jest bez sensu, ale jakoś nie czepiała się o to u Gerarda. Był od niej młodszy, a przynajmniej tak jej się wydawało. Jak ona miała te dziesięć lat, to zachowywała się pewnie podobnie. 
Gdy rozdzielili się przy pokecenter po raz kolejny uścisnęli sobie dłoń. Blondyn chyba miał jakąś dziwny potrzeba ściskania sobie dłoni. Pomachała mu na pożegnanie i weszła do środka. 
Przywitał ją recepcjonista i zaproponował jej, zostawienie swoich pokemonów by te odpoczęły. Chciała na początku oddać wszystkie swoje pokemony, ale po zastanowieniu, chciała wykorzystać okazje, by pogadać z fioletową myszą. Oddała Pearl i Fang'a, ale Stone zostawiła udając, że go nie zauważyła.