I'm just a boy inside a man, not exactly who you think I am

Ugh, podróżowanie jest takie drogie, jęknęła w myślach Eva, ale nie umniejszało to satysfakcji z dobrego zakupu, którą jak najbardziej odczuwała. Z tym namiotem spanie gdzieś w dziczy wydawało się nawet całkiem ekscytujące.

Droga do Snowpoint nie zapowiadała się najprzyjemniej, naprawdę strzeliła sobie w nogę, gdy zdecydowała się tam udać, ale rzeczywiście, idea złapania czegoś po drodze było bardziej niż pocieszające. Ten brak zainteresowania Pokemonami w przeszłości zdecydowanie ją jeszcze dorwie, ale dzięki niemu, każdy napotkany stworek będzie czymś nowym i ciekawym, więc miało to jakieś pozytywy.

I oczywiście, gdy tylko o tym pomyślała, jej oczom ukazała się polana, na której właśnie trwała walka między trenowanymi Pokemonami, których ani wygląd, ani odgłosy Evie niczego nie mówiły.

Dziewczyna westchnęła i wyciągnęła pokedex.

Pokedex bardzo szybko dostarczył Ci informacji na temat pokemonów

- Budew, pokemon pączek. Kiedy światło słoneczne wzmacnia się, pąk na szczycie głowy tego Pokémona otwiera się. Jest to znak dla ludzi, że ostra zima się skończyła i rozpoczął się sezon pączkowania. - wraz z opisem pokedex pokazał Ci obraz pokemona
Po chwili pokedex odezwał się ponownie
- Burmy, pokemon kokon. Jeśli jego płaszcz zostanie choćby lekko uszkodzony, Burmy natychmiast naprawi go tym, co jest pod ręką. Pokémon znajdujący się wewnątrz peleryny jest zgarbiony i podatny na zimno.

A więc dowiedziałaś się czegoś nowego o dwóch pokemonach. Walkę szybko wygrał Burmy, gryząc Budewa mini ząbkami. Trenerzy spojrzeli po sobie całkiem zadowoleni, po czym rozeszli się. Ten, który wygrał, spojrzał w Twoją stronę
- O, hej! Widziałaś naszą walkę? Zniszczyłem tego Budewa - powiedział z ogromną dumą w głosie. Jego pokemon skacząc zbliżył się również, przyglądając się Tobie z zainteresowaniem - Jestem John i trenuję pokemony robacze - dodał chcąc się chyba z Tobą lepiej poznać

Eva pokiwała głową, kilkakrotnie czytając opis w pokedeksie. Raczej zapamięta tę dwójkę.

Szczerze, oba pokemony wyglądały dosyć niepozornie, a sama walka również do najbardziej ekscytujących nie należała i dziewczyna naprawdę musiała zatrzymać strumień myśli na moment, by samą siebie skarcić - nie wszystkie starcia będą przypominać te między elitami. Może było mniej fanfary, ale to wciąż było jakieś widowisko.

Plus jak się nad tym zastanowić, sama mogła z tego jakieś wnioski wyciągnąć, więc może jednak powinna odpuścić sobie narzekanie.

- Ach, tak! - Eva zaśmiała się nerwowo po czym podbiegła do chłopaka. - Wybacz, że tak bez pytania, wzięliście mnie tu nieco z zaskoczenia. - Podała Johnowi rękę, uśmiechając się przy tym. - Eva, dopiero z trenowaniem czegokolwiek zaczynam.