Ulliake Island : Hala Główna

Zaczęło się~ Oj tak, zaczęło się... Przybyły na pokazy pokemonów obie zaaferowane, pełne życia i oczekujące zabawy i krótko mówiąc, ani Jackie ani Cinnamon nie kryły podekscytowania. Dzięki charakteryzacji, mogły się odpowiednio umalować i przygotować do pokazów, oh, co za emocje~ Chichotały w pomieszczeniu przeznaczonym do makijażu i przymierzania kostiumów, śmiały się i odrobinę tylko dokazywały, pełne żywego humoru! W końcy było Halloween~ Z tej okazji dziewczyna ubrała się stosownie co do święta – może nie do końca strasznie, ale na pewno tematycznie! Jackie miała na sobie czarno-fioletową, prostą sukienkę do kolan we wzór z czaszek, spiętą gorsetem, bo jakże by inaczej? Ciemne baletki, koronkowe rękawiczki dopełniały dzieła, a głowę przewiązała fioletową wstążką~ O tak~ Cinnamon skakała wokół niej, trzepocząc czarną, atłasową pelerynką, związaną ciemnofioletową kokardką przy szyi – identyczną Jackie miała na głowie~ Wyglądała jak mały wampirek! To zasługa tych sztucznych kiełków, które przyczepiły jej do ząbków~ W końcu razem wybierały swoje stroje! Kraniec ogonka, łapek oraz uszu sama Cinna sobie pomazała farbą przyjazną dla pokemonów, tworząc zjawisko czarnego gradientu, który przechodził po paru centymetrach w jej standardowe, szare futerko~ Była bardzo dumna z tego stroju, a Jackie upewniała ją, że wygląda pięknie i groźnie zarazem!

Tak przygotowane, oczekiwały na swoją kolej... Kurtyna opadła. Dało się słyszeć muzykę, która zaskakująco spokojnie rozlała się po hali pokazowej... Klik~ Najpierw, nim uniosła się zasłona, nad sceną wybuchło rytmicznie kilka małych pocisków, które stworzyły smugi szarego dymu. To Seed Bomb wystrzelony przez Cinnamon w powietrze wywołał taki efekt~! Odłamki pękniętych bomb opadły w dół, tworząc wstążki szarej mgły. Nim wszystko się rozwiało, zasłona zatrzepotała i Minccino i dziewczyna wyszły na scenę! Na środku stała oczywiście Cinna, a parę kroków za nią Jacqueline, zostając w półmroku. To jej puchata przyjaciółka stanęła w świetle reflektorów, ani na moment nie tracąc werwy~! Gdy tylko melodia rozbrzmiała mocniej, powtarzając w kółko mocno „This is Halloweeen~”, Cinnamon włączyła się do rytmu. Zaczęła z uciechą tańczyć, tak jak się tego wcześniej uczyły z Jacqueline~! Przy każdym głośniejszym dźwięku, pokemon uderzał łapkami i ogonkiem o podłogę, używając ruchu Pound~! W tym samym rytmie Minccino obracała się, klaskała, obracała zwiewnie by zaraz dla kontrastu uderzyć o scenę – na tyle mocno, by było słychać, a i na tyle delikatnie by niczego nie uszkodzić. W końcu nie po to tutaj były... Uśmiechała się, szczerzyła kiełki i udawała łapkami ruch, jakby chciała w tańcu kogoś grrrroźnie zadrapać~! Za nią Jackie naśladowała jej taniec – w pełnej synchronizacji jednocześnie tupały i klaskały, choć z braku ogonka, pewne ruchy nie zostały odtworzone. Bywa~ W połowie tańca dziewczyna również wyszła na scenę, rozkładając szeroko ramiona...

Cinnamon wskoczyła na nią, jakby była sztalugą, na której rozpierać się miało jej dzieło – czyli prezencja pokemona~ Fioletowowłosa dalej tańczyła, choć jednocześnie trochę zwolniła. Obracała się tanecznym krokiem, wciąż do rytmu, ale wydawała się jakby zahipnotyzowana... Scenę skradła Minccino~! Gdy Jackie uniosła jedną rękę w górę, pokeszynszyla wdrapała się na nią, wybijając w górę. W powietrzu wybuchła feeria dymu z Seed Bomb – który rozwiał się momentalnie w deszczu metalicznych rozbłysków~ To Cinna użyła Iron Tail oraz tanecznych ruchów, by obracając się wokół osi artystycznie rozwiać mgłę i zaprezentować swój atak. Z gracją wylądowała na ramieniu tańczącej Jackie i wyszczerzył kły do publiczności~ I choć obie tańczyły niby w trochę innym tempie, to dopełniały się wzajemnie~ Dziewczyna obróciła się wokół własnej osi, a pokemon ponownie wyskoczył w górę jak baletnica, tym razem używając połączenia ataku Iron Tail i Shock Wave - lśniący metalicznie ogon rozesłał we wszystkie strony elektryczne iskry, co dopełnił majestatyczny i groźny trzepot pelerynki Cinnamon~ I jeszcze raz! W rytm muzyki tańczyły w ten sposób, śmiejąc się do siebie. Na policzkach Jackie pojawiły się żywe rumieńce a oczy Cinnamon błyszczały jak gwiazdy. Bawiły się świetnie, dając popis swojego Halloweenowego tańca~ A gdy "beat" osłabł i ich czas już się skończył, Minccino fiknęła koziołka, wysyłając w powietrzę kolejny atak Seed Bomb, który następnie trafiła elektrycznym atakiem Thunderbolt! Ot tak, na sam koniec... Scenę zalał dym i iskry, a gdy wszystko się rozwiało... Ich już na scenie nie było~!

Bo skryły się za kurtyną, ściskając się i śmiejąc, rozgrzane emocjami i zabawą~

Huhuhu~ To dopiero było mhoczne~ Mhoczne, tajemnicze i intrygujące~ Jackie i Cinnamon wysłuchały spokojnie werdyktu jurorów, po czym ukłoniły się obie wdzięcznie. Wprawdzie Halloween nie było do końca ich ulubionym tematem, to liczyła się zabawa~! Nie można było powiedzieć, że się nie przygotowały, o nie... Chciały się wybawić i pokazać na co było je stać czy to w tańcu czy w innym elemencie pokazów~ Dziewczyna posadziła sobie swojego małego wampirka na ramieniu i wraz z pozostałymi uczestnikami, zostały zaprowadzone do ogromnego zamku w innej części wysyp, na której mieściły się pokazy... Widok zapierał dech w piersiach i trzeba przyznać, bardzo, ale to bardzo ogromne wrażenie zrobił na Jacqueline.

- Captivant~ De beaux endroits, de belles gens de belles choses... – powiedziała rozglądając się po wnętrzu zamku. - Tak tu jest pięknie~ - fioletowowłosa dziewczyna klasnęła lekko w dłonie przyglądając się swojemu otoczeniu. Zaprowadzono ich do jednego z pomieszczeń i podano dokładne instrukcje. Ojej, ojej... Czyli znajdowali się w nawiedzonym zamku? Ciekawe jakie pokemony duchy tutaj na nich czekają~ Było tu bardzo nastrojowo! Mrok rozświetlały wyłącznie świecie oraz wpadające przez okna światło księżyca... Było bardzo cicho. I ta atmosfera wiekowego domu... Coś niesamowitego~ -
Huhu, to co zrobimy~? – zwróciła się Jackie do Minccino-Wampirka siedzącego majestatycznie na jej ramieniu. Napierre odszedł i musieli zdać się na siebie! - Czuję się jak w tych starych filmach... - tutaj Jackie na moment zbladła po czym szybko potrząsnęła głową i uśmiechnęła się do Cinnamon. Przecież ona nie lubiła horrorów! Zawsze chowała głowę pod poduszkę, ilekroć jakiś leciał w telewizji... Co innego kryminał albo tajemniczy serial, odgrywający się w podobnym miejscu! Tak, powinna traktować to jak sytuację z filmu o detektywach~! Od razu poczuła się lepiej i wyszła z sypialni. Drzwi w końcu były otwarte. Hm, pomyślmy, co w takim razie powinny teraz zrobić? Dyniogłowy wspomniał coś o graciarni... Oraz laboratorium. Z tych dwóch, zdecydowanie graciarnia brzmiała dla Jackie bardziej fascynująco!

Ruszyły więc korytarzem! Dziewczyna wzięła, jeśli była taka możliwość, staromodny spodeczek ze świecą, by rozświetlał im drogę i ruszyły przed siebie. Jackie i Cinnamon przyglądały się uważnie ścianom, patrząc na świeczniki, obrazy oraz inne mhoczne ozdoby. Dziewczyna poprosiła Cinnamon, by zerkała we wszystkie kąty i dała jej znać, jeśli tylko odnajdzie coś ciekawego~ Sama, kierując się tym, co czytała w książkach i widziała w telewizji, sprawdzała, czy nie ma w pobliżu jakiejś luźnej cegły. Albo za obrazem lub przy świeczniku nie kryje się przycisk, otwierający tajne przejście~ To by dopiero było, gdyby rozsunęła się przed nimi ściana! Póki co, szukały graciarni, nie omieszkując w tym czasie zerknąć to tu i tam, jak bohater powieści kryminalnych szukając jakichś wskazówek~ Jackie otwierała każde napotkane drzwi, by zobaczyć, co kryje się za nimi... Może coś innego przykuje ich uwagę niż wspomniana graciarnia? Jeśli na korytarzach stały jakieś szafki czy stoliki, zamierzała przejrzeć ich zawartość i sprawdzić, czy coś się tam kryje. Cinnamon wdrapała się na ściany, pełzając po nich trochę jak postać z horrorów... Takie, opętane... Szukała też wskazówek i jakichś innych poszlak, tak jak prosiła ją dziewczyna, nie wypadając z roli upiornego wampirka. Do tego starała się głęboko i mhocznie wymawiać swoje „Cin-Cino”, szczerząc sztuczne kiełki, co wzbudziło pewne rozczulenie u Jackie – ale musiała ją na głos pochwalić, że Minccino sprawiła, że aż miała ciarki na plecach~

- To dopiero przygoda~ – zachichotała Jackie, gdy przechodziła wraz z Cinnamon przez atmosferyczny korytarz. Wprawdzie niczego nie znalazły, ale za to jak wczuły się w rolę~! Minccino wdrapała się na ramię dziewczyny, trzymając w łapkach płaszczyk i unosząc go w górę. Zasłaniała tym samym swój pyszczek i co jakiś czas wyzierała zza materiału, prezentując kiełki i sycząc, jak to robią rasowe wampirki~! Tanecznym krokiem dziewczyna przeszła wraz ze swoją towarzyszką do graciarni, od razu spostrzegając Gwenolę. Jackie obdarzyła ją promiennym uśmiechem i pomachała jej dłonią, rozglądając się po pomieszczeniu. Jej wzrok padł, jak sama nazwa mówiła na – stosy, góry gratów, które aż się wysypywały się z szuflad. Było w czym przebierać, oj było! – Mon dieu, co to za składowisko~ – powiedziała jednocześnie zachwycona i strwożona dziewczyna. Zaśmiała się cicho pod nosem, ostrożnie stąpając po podłodze, tak, by na nic przypadkiem nie nadepnąć~ Nie przeszkadzała jej obecność dziewczyny, ba, nie przejmowała się tym za bardzo – skupiła się po prostu na przetrząsaniu bibelotów wraz z Minccino. Trochę tego było! Góry ubrań, które nawet z chęcią by przymierzyła, notatki, drobniaki, jakieś śmieszne zwitki papieru… Hm… Zamruczała do siebie coś, stojąc przy szafie i przyglądając się jej zawartości. Co mogło się przydać, a co nie? Poprawiając wstążki w gorsecie Jackie pokiwała do siebie głową i jeszcze raz rozejrzała się po graciarni. W którymś momencie jej wzrok padł na Shinxa i coś nagle jej się przypomniało - Wasz występ był cudny~ – powiedziała nagle Jackie, znów się uśmiechając. - Bardzo podobała mi się ta mgła i pioruny, a to jak ten płaszcz się spalił, to było po prostu magnifique~ – klasnęła lekko w ręce dziewczyna. Mówiła oczywiście szczerze, kto nie znał Jackie wiedział, że nie potrafi kłamać i czyta się z niej jak z otwartej księgi – a kto dopiero ją poznał dowiadywał się o tym po kilku chwilach… Niemniej, delikatne pogaduszki nie przeszkadzały jej w dalszym szukaniu~

Trzeba przyznać, że trochę czasu poświęciły grzebiąc w graciarni, ale w końcu Jackie uznała, że dość. Ile można przeglądać jakieś tam pudła? Wyszły z powrotem na korytarz i dziewczyna przystanęła, ujmując dłonią swoją brodę i zastanawiając się nad czymś usilnie. Cinnamon kluczyła po suficie, udając nietoperza i napędzając stracha pająkom. Bawiły się dobrze, ale trzeba było chwilkę pomyśleć nad ich kolejnym ruchem~ W końcu Jackie przywołała pokemona do siebie i zdecydowały, że jeszcze raz pójdą do sypialni, a potem do laboratorium, bo należy obejrzeć dokładnie wszystko co tutaj jest~ Hm… To było drugie piętro… Czyli zostało jeszcze pierwsze piętro i parter i może jakaś piwnica albo strych? Warto się rozejrzeć~ Na sam początek skierowały się do sypialni, by tam przeszukać wszystkie komody, szuflady i parapety, ba, nawet pod łóżko pewnie też zajrzały~