W zgodzie z naturą

Niebieski nadstawił swoje długie łapy.. uszy.. jakkolwiek zwał te kończyny i pisnął podekscytowany. Mogłaś jednak mieć wątpliwości czy cieszy się z nowego towarzysza, czy jego miękkiej wełny. Słysząc twoją deklaracje gospodarz zastanowił się przez chwilę po czym pokiwał głową.
- W sumie nie widzę przeciwwskazań. Pokazałaś, że jesteś odpowiedzialna i dobrze ci z oczu patrzy - powiedział - Będziesz tylko musiała użyć jednego z własnych pokeballi bo ona takiego nie posiada. Pewnie zauważyłaś również, że to straszny głodomór - przeniósł wzrok na opędzlowane pudełko po paluszkach w którym nie zostały nawet okruszki - Na szczęście ma miesięczny karnet na swe przysmaki. Wystarczy, że pokażesz go w centrum i dadzą jej to co zechce. Pójdę na górę go poszukać, a ty możesz ją złapać.

Wooloo
Typ: normalny
Poziom: 7
Ewolucja: Wooloo(24lvl) -> Dubwool
Ataki: Tacle, Growl, Defense Curl, Counter[em]
Umiejętność: Run Away
Trzyma: Brak
Charakter/historia: Jej jajo tragiło przez przypadek z Galar do małego gospodarstwa w Kanto, gdzie przysporzyła kłopot poprzedniemu właścicielowi źle oddziaływając na jego stado Ponyt. Jest to bardzo uparta owca. Jak czegoś chce to tak manipuluje otoczeniem by owe coś otrzymać. Dodatkowo ma nieposkromiony apetyt. Jeśli wie gdzie jest ukryty jakiś smakołyk zrobi wszytko by się do niego dobrać nie bacząc na to jakie i komu może kłopoty swym zachowaniem sprawić.
Rozmiar: Standardowy
Natura: Bold (lubi kwaśne, nie lubi pikantnych)
Trener: Kate
Przywiązanie: 0%

Patrzenie, jak Niebieskie lgnie do wrednej owcy było całkiem miłe, chyba znalazł sobie koleżankę. Kate uśmiechnęła się i wyciągnęła z torby pokeball'a
- No jasne, może uda mi się ją naprostować - po czym poturlała pokeball kierunku stworka - Właź do kulki - patrzyła, czy zmieni ona kolor na zielony.
- Cóż, mam nadzieję że teraz te wstrząsy nie spowodują nikomu krzywdy - zwróciła się do gospodarza. Spojrzała też na Niebieskiego, który nie wyglądał na szczęśliwego z powodu zniknięcia wooloo. Miała jednak nadzieję, że uda się jej wytrenować owce, oraz że profesor Oak znajdzie coś w tej dziurze. W sumie musiałaby do niego wrócić i zameldować sukces

Po pożegnaniu z gospodarzem mogłaś wracać. Blue skakał koło ciebie najwyraźniej nie rozumiejąc czemu zamknęłaś jego przenośne łóżko w kuli. Jednak dzięki temu mogłaś spokojnie przejść obok stajni wypełnionej ponytami i nie denerwować owych koni.

Oak stał już przy nieco większej dziurze niż wtedy gdy widziałaś go ostatnio i rozmawiał z nieco starszym od ciebie chłopakiem. Oczywiście mógł go ostrzegać przed robotami lub wskazywać mu drogę w jakieś miejsce ale mogłaś mieć dziwne wrażenie, że teraz jego chce wrzucić na dół.
- O jest i nasza koleżanka - powiedział na twój widok - Czy wszystko załatwione?