Vi vs Lass Luna

Początek września już przyniósł ze sobą ochłodzenie, ale czyste niebo nie zapowiadało na deszcz. Przynajmniej nie taki jak ostatnio.
Arena znajdowała się w środku lasu, ale obie panie oddzielała wartko płynąca rzeka - głębokości dochodziła tylko do niecałego metra. Odległość między brzegami wynosiła jednak ponad 4 metry, a jedyną 'bezpieczną' drogą było upadłe drzewo. Było szerokie na około 1,5 metra i o dziwo bardzo wytrzymałe - mogło utrzymać każdego, nawet ciężkiego Pokemona (o ile nie był on Snorlaxem, każdy ma przecież jakiś limit). Brzegi były piaszczyste i, tak samo jak koryto rzeki, pełne większych i mniejszych, aczkolwiek ostrych, skał. Największy dochodził do 2 metrów wysokości, a najmniejszy do 30 centymetrów.
Obie trenerki stały na bardziej zalesionej części areny, a za ich plecami rozciągał się jeszcze zielony las.

Trust me I'm an artist:

Luna już wypuściła na swoją część areny Bulbasaura i zgodnie z zasadami czekała na akcje Vianny.

---

Viannea pomachała swojej przeciwniczce. Była z pewnością zbyt daleko, by dziewczyna chciała zdzierać swoje gardło, ale zdecydowanie nie zamierzała pozostawić ją bez przywitania. Sięgnęła po czerwony ball, po czym wypuściła Amaurę
- No dobra, Mayleen, zaczynajmy! Zacznij walkę od użycia Powder Snow. Celuj w drzewo, tak, by śnieg osiadł na nim, stwarzając na nim śliską pułapkę. Następnie czekaj, aż Bulbasaur będzie chciał podejść bliżej - żaden atak nie przeleci tych 4 metrów bez wyraźnego osłabienia, a przynajmniej na logikę tego nie zrobi. Gdy tylko żaba pojawi się nieco bliżej, wycofaj się między drzewa! Czekaj, aż Bulbasaur wejdzie na śliską kłodę - a wtedy wykorzystaj Ancient Power, by zrzucić ją do wody! Gdy tylko Ci się to powiedzie, natychmiast dorzuć do tego kolejny Powder Snow. Postaraj się stworzyć zamieć, tak, żeby Bulbasaur nic nie widział. Na koniec dorzuć kolejny Ancient Power, trzymając żabę na dystans. Gdyby próbowała uderzyć Cię jakimś atakiem dystansowym, schowaj się za drzewo! - Vi wiedziała, ze Amaura to żądny krwi potwór i mogła liczyć na chęć wygranej dinozaura...

Z początku za wiele się nie zmieniło, kiedy Amaura wyskoczyła z CherishBalla. Pokemon przeciągnął się i rozruszał swoją długą szyję, po czym zwróciła się do swojego przeciwnika. Tym samym uaktywnił się jej Snow Warning - momentalnie ciemnawe chmurki zasłoniły niebo i zaczął się sypać drobny śnieg.

Bulbasaur był wyraźnie nieprzygotowany na nagłą zmianę pogody i zadrżał z zimna. Amaura w tym czasie nie czekała i przymroziła ich 'drzewny most' dzięki Powder Snow. Kiedy jednak zgodnie z poleceniem zaczekała, zielony Pokemon zamiast zaatakować, nieśpiesznie wykonał Growth - tym samym zwiększając swój Atk i SpAtk. Biały dinozaur przekrzywił łeb w stronę swojej trenerki, najwyraźniej nie rozumiejąc jej taktyki, ale wtedy też jej przeciwnik postanowił wskoczyć na kłodę - starając się na niej utrzymać dzięki swoim małym pazurom.
Mayleen udało się wtedy wykonać Ancient Power, i mniej więcej w tym samym czasie Bulbasaur wykonał Magical Leaf. Magiczne liście rozbiły na pół niektóre 'magiczne' kamienie, ale nie wszystkie - Bulbasaur oberwał w łeb i zaczął się ześlizgiwać niebezpiecznie po krawędzi kłody, ale utrzymał się na niej dzięki pazurom. Niektóre z Magical Leaf uderzyły też Amaurę, przelatując jej też niebezpiecznie zaraz koło głowy.

Zanim Bulbasaur mógł poprawić swoją pozycję, Amaura zamiast Powder Snow wykonała jednak Ancient Power, wrzucając go tym samym na dobre do wody. Tak czy tak miała tego ruchu użyć, ale chyba nie w tej kolejności.. Pokemon bulba stoczył się do wody i zimna woda przetransportowała go na najbliższą skałę, i rzucił się na nią jak na ostatnią deskę ratunku. Mayleen musiała się jednak zbliżyć do samego brzegu żeby wykonać w końcu Powder Snow, który w tym samym czasie zderzył się z fioletową chmurą - Poison Powder. Pyłek Bulbasaura został na szczęście zneutralizowany przez śnieżek Amaury, ale nie dotarł on niestety do zielonego potwora.

Mayleen zaczęła się ostrożnie wycofywać w kierunku drzewa, cały czas mając przeciwnika na oku - ale zamiast normalnego ataku, Bulbasaur potrząsnął swoją bulwą, chcąc dodać sobie sił dzięki kolejnemu Growth.

---

Taktyka Vi szybko zrobiła się niebezpieczna. Oczywiście spodziewała się jakiegoś ruchu pyłkowego u Bulbasaura, ale Growth było czymś, czego nie przewidziała. Jej oba pokemony były podatne na ataki Bulbasaura. Należało działać szybko i przede wszystkim skutecznie. Powder Snow miał niewielkie szanse na zamrożenie przeciwnika, Ancient Power niewielkie szanse na omniboost. Dziewczyna zamyśliła się. Zignorowała nieposłuszeństwo Amaury - w końcu wyszło na jej korzyść.
-Mayleen, nie poddajemy się. Wykorzystaj to, że pogoda została ustawiona na Twoją korzyść, a Bulbasaur jest cały mokry. Zaatakuj Powder Snow, celując prosto w pokemona. Jak najbardziej zmniejsz temperaturę żaby, im będzie zimniej, tym ciężej będzie jej walczyć. Jeśli tylko spróbuje znów zatruć Cię proszkiem, wykorzystaj kolejny Powder Snow, by się przed nim obronić. Jeśli spróbuje natomiast wykorzystać po raz kolejny Growth, wyeliminuj jej możliwość ataku za pomocą Encore. Przynajmniej przez parę tur będziemy mieć spokój - powiedziała. Było to ryzykowne zagranie, ale wartym spróbowania - Na sam koniec ponownie użyj Powder Snow i znów skryj się za drzewami, by móc uniknąć wszelakich ataków liśćmi

Przeciwnik okazał się bardziej wymagający niż na takiego wyglądał. Nie był to w końcu pierwszy raz kiedy przyszło Vi z nim walczyć. Trzeba było jednak obrać nieco inną taktykę, bo Amaura zaczynała się wyraźnie niecierpliwić.

Bulbasaur uparcie trzymał się skały i dygotał z zimna, ale jego bulwa zamigotała lekko na zielono i jednocześnie z Mayleen wykonali swoje ataki - Magical Leaf i Powder Snow. Magiczne liście przeleciały przez śnieżek, który częściowo do nich też przyległ, i uderzyły w Amaurę, zmuszając ją do cofnięcia się o parę kroków w tył. Na jej szczęście Powder Snow trafił w oczy Bulbasaura, przez co je zamknął i niezdarnie próbował je wytrzeć jedną łapą. Nie mogąc  dostrzec swojego przeciwnika, jego kolejna próba zatrucia Amaury dzięki Poison Powder spełzła na niczym, a za to biały dinozaur mógł się bezpieczniej zbliżyć i potraktować go kolejnym Powder Snow.

Bulbasaur uniósł nieco swoje ciało na skale i potrząsnął swoim ciałem, jakby chcąc się pozbyć śniegu oraz częściowo zmrożonej wody. Nim mógł wykonać kolejny atak, Mayleen postanowiła nie czekać i użyć Encore - tym samym zamykając go w użyciu Poison Powder. Z jednej strony było to lepsze niż ryzykowanie nabycia zbyt dużej siły dzięki Growth i w dosłownie ostatniej chwili użycia Magical Leaf, ale z drugiej dawało mu jednak szansę na zatrucie Amaury. Wykorzystał moment kiedy śnieżek na jego pysku stopniał i wypuścił z bulwy kolejną chmurę Poison Powder - i minęła się ona dosłownie o milimetry z kolejnym Powder Snow.

Pyłek osiadł na głowie Amaury, wymuszając na niej nagłe kichnięcie. Jej pysk pokrył się nieprzyjemnie fioletowymi 'rumieńcami'. Bulbasaur nie miał się wcale lepiej - ilość śniegu oraz wody spowiły jego ciało dosyć niewygodnie wyglądającym lodem. Amaura była wprawdzie zatruta, ale jej przeciwnik był zamrożony i nie mógł się poruszać.

---

Mimo wszystko w jakiś sposób udało się wykorzystać elementy dodatkowe ataków. Vi wzięła pokeball w dłoń, po czym wypuściła swojego drugiego pokemona - Finneona. Vi natychmiast zaczęła wydawać jej komendy
-Doris, nie czekaj, aż Bulbasaur odmarźnie - zaatakuj go Blizzard. Gdyby udało mu się w jakiś sposób to przeżyć albo wydostać, powtórz atak. Następnie przepłyń na samo dno tego małego zbiornika wodnego i poczekaj na następnego oponenta. Gdy tylko wyskoczy z pokeballa, wyskocz wprost na niego atakując Sweet Kiss. Gdy tylko to zrobisz, uderz go ogonem i wróć do wody. Na sam koniec wykorzystaj to, że posiadasz atak dystansowy i wystrzel w niego Signal Beam

Amaura nie oponowała zmianie - pyłek sam w sobie szczypał ją jeszcze w oczy, nie mówiąc już o poważniejszych efektach samego zatrucia, które zaczynały jej doskwierać. Nim jednak poniosła obrażenia, aura CherishBalla ją otoczyła i 'wchłonęła', a jej miejsce na arenie zajęła Finneon.

Bulbasaur mógł tylko patrzeć bezsilnie zza lodu jak rybka wskakuje do lodowatej wody, ale nic sobie z jej temperatury nie robiła. Problem stanowiła jednak zamieć, bo w odróżnieniu od Mayleen, Doris nie była na nią odporna.
Jej żabi przeciwnik też nie, i wystarczył jeden acz celny Blizzard żeby go wyrzucić z powrotem na stały ląd i wyswobodzić z lodu. Był jednak już zbyt słaby żeby kontynuować walkę, i Luna przywołała go z powrotem do PokeBalla, a następnie wypuściła Meowtha.

Zimno sprawiło, że kot nastroszył futro, ale zaraz rozruszał swoje 'palce' ukazując ostre, kocie pazury i w jego oczach pojawił się dziwny błysk. Prawie że na zawołanie Doris zadrżała niepewnie i dosłownie zapomniała o posiadanej jagodzie - Meowth najwyraźniej miał Unnerve za zdolność.

Kiedy Finneon przystąpiła do użycia Blizzard, Meowth wbił pazury w ziemię i jakby walcząc z zamiecią wykonał Swift. Gwiazdki przemknęły miedzy płatkami śniegu, ale ryba zdołała się przed nimi skryć pod wodą.
Doris następnie wyskoczyła z wody i zamierzała użyć Sweet Kiss, ale Meowth ją wyprzedzić a jego pazury zostały otoczone mroczną energią. Uformował z nich dłuższe pazury i z użyciem celnego Shadow Claw, posłał Doris z powrotem do wody. Ryba uderzyła o taflę wody, która była lekko zmrożona przez padający śnieg, ale nic się jej nie stało.
Kiedy tylko Finneon wychyliła łeb z wody, Meowth nastroszył futro i otworzył pysk z zamiarem użycia kolejnego Swift. Doris w tym samym czasie użyła jednak Signal Beam, który zderzył się z gwiazdkami. Promień Finneon był jednak silniejszy - wprawdzie niektóre gwiazdki się przebiły i ją uderzyły, to jednak jej promień zabolał kota bardziej.

---

Sweet Kiss nie spełnił swojego zadania, jednak nie miałam złudzeń - ta walka już długo nie potrwa. Wiedziałam, że Finneon poradzi sobie z kotem, nawet, jeżeli posiadał całkiem silne ataki. Zamyśliłam się przez chwilę. Lum Berry i tak raczej już mi się nie przyda, więc zdolność kota nie była dla mnie aż tak straszna.

- Doris, nie przejmuj się - poradzimy sobie! Zacznij walkę od wyskoczenia z wody - poleć w stronę kota i uderz go w pysk ogonem. To powinno go nieco rozwścieczyć. Gdy tylko odwrócisz się z powrotem wykorzysta Signal Beam by oddalić się od niego i wpaść znów w bezpieczne głębiny. Z nich to zaatakuj ponownie Blizzard. Gdy tylko to zrobisz popłyń głębiej w odmęty, by uniknąć ataku kota. Gdy jesteś w wodzie, może używać tylko Swift, chyba, że ma coś jeszcze w zanadrzu, dlatego bądź gotowa odbić atak za pomocą Signal Beam

Pomimo braku Amaury na polu bitwy, miniaturowa zamieć nie ustępował i dawał się Pokemonom we znaki. Nie będzie on jednak trwał w nieskończoność, co może przechylić szalę zwycięstwa z jednej strony na drugą.

Doris na początek miała wykorzystać swoją masę oraz kształt ciała, żeby wybić się ponad taflę wody i w ten sposób uderzyć Meowtha. Poniekąd się jej udało - i plasnęła kota w pysk dzięki swoim mokrym ogonom. W ostatniej chwili jednak kot wykonał kolejny Shadow Claw, który pokrzyżował jej plany bezpiecznego powrotu w głębiny i zamiast tego wylądowała na piaszczystym brzegu.
Prawie się przeturlała z powrotem do wody, ale zahaczyła niestety o jeden z wystających kamieni. W czystej samoobronie, wystrzeliła na oślep swoim Signal Beam, który ku jej nieszczęściu milimetrami 'stuknął się' Shock Wave. Oba promienie wprawdzie uderzyły swoje cele, ruch elektryczny był jednak boleśniejszy.. ale Signal Beam po uderzeniu Meowtha najwyraźniej go zdezorientował.

Doris wskoczyła z powrotem do wody, gdzie mogła się chociażby na moment 'wylizać' rany po Shock Wave i wymyć z piachu. Z bezpiecznej odległości oraz wody udało się jej użyć Blizzard, przed którym skonfundowany kot nie miał się gdzie ukryć. Próbował wprawdzie wykonać kontratak dzięki Swift, ale zamiast tego sam się jednak potknął o własne łapy i uderzył o jedną z wystających skałek.
Finneon chciała się skryć głębiej w wodzie, ale wiedza że Meowth ma ruch elektryczny nie dawała jej jednak spokoju - na dobrą sprawę, gdyby użył tego centralnie na wodzie, to nie byłoby dobrze dla rybki. Dlatego ruszyła na moment głębiej, żeby zaraz zrobić obrót i dzięki nabranej szybkości wyskoczyć z wody. Mniej więcej w tym samym czasie Meowth pozbierał się z poprzedniego potknięcia na tyle żeby użyć Shock Wave, które zderzyło się jednak z Signal Beam, którym Doris idealnie wycelowała w atak przeciwnika.

Zderzenie obu promieni spowodowało mały 'wybuch' kolorów oraz dymu, i skruszyło otulający drzewo lód. Nikomu nic się wprawdzie nie stało, a walka wyglądała na jako-tako wyrównaną i zbliżającą się ku końcowi.

---

Shock Wave był wysoce niebezpiecznym ruchem, na który należało uważać. Ale Doris nie będzie w stanie sobie z nim poradzić. Dobrze, że Meowth został skofundowany - to mimo wszystko dawało nam przewagę.

- To już prawie koniec, Doris. Pamiętaj o naszym cel - jesteś już tak blisko! Nie przestawaj atakować Blizzard - ten ruch skutecznie zasłoni przeciwnikowi pole widzenia. Gdy śnieg powstanie wokół niego wyskoczy z wody i wyceluj Signal Beam prosto w łapy Meowtha - spróbuj go w ten sposób wywrócić lub chociaż spowolnić. Nie bawimy się już w półśrodki. Jeśli będzie próbował uderzyć elektrycznością, skontruj to Signal Beam, ale jeśli nie, to powtórz Blizzard. Na sam koniec dobij go za pomocą ogona i płetw - uderzaj jego nos i uszy, to najwrażliwsze części ciała kota!

Meowth miał wyraźnie powyżej swoich kocich uszu zarówno tej pogody jak i walki. Nie dość że zimno, to jeszcze obrywał od jakiejś ryby. Nawet z efektywnym ruchem nie szło mu znowu łatwiej, chociaż Doris też nie miała znowu z górki.

Kocur nie miał nawet szansy na wytrzepanie szronu z futra, kiedy w jego stronę poleciała kolejna fala Blizzard. Odepchnęło go to niezły kawałek do tyłu, ale pomimo zamkniętych oczu udało mu się wytworzyć Shock Wave, a wiązka elektryczna zigzagiem przeleciała przez zawieruchę i wbiła Doris z powrotem do wody.
Zaraz jednak Finneon uniosła głowę ponad wodę i wystrzeliła Signal Beam. W tym samym czasie, Meowth użył kolejnego Shock Wave na oślep, i oba promienie się zderzyły.. acz nie w całości.

Część wiązki robaczego promienia oraz elektrycznego się odłączyły i uderzyły w swoje cele. Prąd  nieźle pokopał Doris, ale była jeszcze w stanie się utrzymać na.. płetwach. Meowth, natomiast, już nie i obrywając w łapy, się wywrócił i już nie wstał. Żył, ale do walki się już nie nadawał.
Co oznaczało kolejne zwycięstwo dla Viannei, i jak na zawołanie chmury Hail rozeszły się i na niebie pojawiło się z powrotem słońce.

---