Chloé Aubert

Wygląd: Sięgające za ramiona włosy w kolorze truskawkowego blondu, piwne oczy oraz młodzieńcza budowa ciała to pierwsze, na co zwraca się uwagę. Chloé nie wyróżnia się wyglądem na tle rówieśniczek niczym innym poza noszonym plecakiem, z którego wystają, tudzież zwisają różne ciekawe przedmioty. Maczugi do żonglowania, kolorowe obręcze i oklejone fluorescensyjną taśmą kijki oraz hula hop - a w środku jeszcze więcej skarbów, z czego wszystko nosi oznaki słusznego użytkowania. Dopiero przyjrzawszy jej się z bliska można dostrzec, że od dłuższego czasu jest w drodze i to nie takiej, którą wybrała dla siebie sama. Choć bardzo stara się dbać o schludny wygląd to nowe ubrania są luksusem, na który nie często sobie pozwala. Ubiera się w zwiewne sukienki w jasnych kolorach, brązowe płaskie buty oraz jeansową kurtkę. Nieodzownym elementem jej ubioru jest również czerwony bawełniany szalik, który francuskim zwyczajem czasem zawiązuje sobie na głowie jak apaszkę.

Charakter: Bardzo ciekawa świata i żywiołowa dziewczyna, której wszędzie pełno... choć z reguły stara się być uprzejma i nie wchodzić nikomu w drogę to czasem wściubia nos w nieswoje sprawy. Myśli, że wszystko wie najlepiej i ma zdanie na każdy temat. Jest bardzo pomocna i uczynna, lubi nauczać innych. Przepada w szczególności za towarzystwem dzieci, gdyż tak jak pokemonami, lubi się nimi opiekować. Dość łatwo ją zranić, bardzo źle radzi sobie z odrzuceniem i samotnością, dlatego zawsze chętnie dąży do kontaktu z ludźmi. Poza potrzebami emocjonalnymi, jest jednak bardzo niezależna i samowystarczalna. Łatwo się przywiązuje do innych i podchodzi do ludzi "z sercem na ramieniu", gdyż sama jest zdecydowanie godną zaufania osobą i nie spodziewa się, że ktoś mógłby chcieć ją oszukać, lub celowo zranić. Z wyjątkiem swojego ukochanego przyjaciela Gusa nie lubi mrocznych pokemonów, gdyż uważa że są creepy.

Biografia: Rodzacami Chloé byli pochodząca z Galar archeolog Mathilda Montgomery oraz kalosański badacz pokemon Beau Aubert, a spotkali się oni w pracy w laboratorium Profesor Magnolii. Szybko zakochali się w sobie i pobrali, osiedlając w Wedgehurst, gdzie na świat przyszła ich jedyna córka. Rodzina żyła szczęśliwie przez pierwszych sześć lat często podróżując w celach związanych z pracą, co samej Chloé bardzo odpowiadało. Wszystko się zmieniło, gdy pewnego dnia Beau nie powrócił na noc do domu. Nie stało się to też w ciągu kolejnej doby, a w tym czasie ich dom rodzinny nawiedziła dziwna para, która zastraszyła ich swoimi pokemonami. Okazało się, że mężczyzna był od lat członkiem organizacji Macro Cosmos, lecz niedawno zniknął z radaru kradnąc coś z ich siedziby. Jej przedstawiciele przeszukali ich dom demolując go i zagrozili skrzywdzeniem Chloé, jeśli komukolwiek to zgłoszą. Mathilda była zdruzgotana i przestraszona, a sama Chloé przeżyła tego dnia traumę i stąd wzięła się też jej niechęć do mrocznych pokemonów. Gdy jednak przestraszona schowała się pod łóżkiem w swoim pokoju, zastała tam stworzenie jeszcze bardziej zlęknione od niej samej. Trzęsło się ono ze strachu i jej pierwszą myślą było objąć je i uspokoił delikatnym głaskaniem... wspólnie przeżyli tą okropną sytuację i od tego dnia stali nierozłączni. Impidimp okazał się być bardzo młodziutkim, ledwie wyklutym pokemonem, który potrzebował opieki jeszcze bardziej niż ona sama. Skutecznie odwrócił on uwagę dziewczynki od złych przeżyć, gdyż poświęciła się w pełni opieką nad nim.

Obawiając się dalszych problemów z tą dziwną organizacją, Mathilda zabrała córkę i porzuciła swój rodzinny region przeprowadzając do Ambrette Town w Kalos. Przez kolejne lata codziennie śledziła informacje z Galar i oczekiwała na wieści od swojego męża, lecz te nigdy nie nadeszły. Chloé była zbyt młoda by wiedzieć, że serce jej matki zostało złamane, lecz ta nie potrafiła ukryć przed nią swoich łez. Została posłana do szkoły, w której nie radziła sobie najlepiej i nie potrafiła z nikim porozumieć. Z frustracji nad swoim losem tęskniła do ojca i powoli zaczęła obwiniać matkę o jego zniknięcie. Doprowadzona do załamania nerwowego Mathilda sama przestałą radzić sobie emocjonalnie i finansowo z wychowywaniem dziecka, a ich ostatnią rozmową okazała się kłótnia. Chloé miała wówczas dziewięć lat i czuła się pokonana sytuacją w szkole, chciała zostać tego dnia w domu. Jej jedynym przyjacielem był impidimp Gus-Gus. Jej matka poszła do pracy, a ona do szkoły, lecz zerwała się w jej trakcie i poszła na wagary. Niestety jak się okazało, szkoła zadzwoniła wtedy do Mathildy, a ta zmartwiona zniknięciem jedynego dziecka wyszła wcześniej z pracy i pojechała jej szukać. Po drodze zginęła w wypadku samochodowym, wywołanym z jej winy. Była tak zdenerwowana i zestresowana, że popełniła błąd na drodze i inny kierowca wjechał w jej samochód z boku zabijając ją na miejscu. Kilka godzin później Chloé wróciła do domu z zamiarem poczekania na powrót matki z pracy i udawania, że przez cały ten czas była w szkole. Mathilda nie wracała jednak, a ona robiła się głodna.

Na dworze już było ciemno, gdy dziewczynka wykręciła numer do pracy jej matki. Dopiero stamtąd dowiedziała się o wypadku... telefon wypadł jej z ręki i przez kilka minut stała w bezruchu, sparaliżowana szokiem. W końcu poczucie winy dało o sobie znać i zaczęła płakać padając na ziemię, krzyczeć bez opamiętania. Nawet Gus-Gus nie był w stanie jej pocieszyć. Laboratorium skamielin w którym pracowała jej matki musiało poinformować policję, że się znalazła, gdyż niespełna dziesięć minut później byli już pod drzwiami. Chloé została zabrana do ośrodka zajmującego się dziećmi w jej sytuacji i oddana pod opiekę psychologów. Musieli jej pomóc, lecz ona sama pamięta ten okres jak przez mgłę. Kilka tygodni później, gdy nie udało się odnaleźć żadnych innych krewnych, została umieszczona w sierocińcu w Shalour City. Rozpoczął się kolejny etap jej życia, lecz nigdy wcześniej jej sytuacja nie wydawała się być tak beznadziejna. Niektóre starsze dzieci znęcały się nad nią, a nie mogła już liczyć na swojego przyjaciela impidimpa. Schował się gdy do jej domu weszli umundurowani policjanci zapewne przypominając mu Macro Cosmos i pomimo jej próśb nie chciał wyjść. Mimo to, udało jej się zawrzeć jakieś przyjaźnie, a młodsze z dzieci przepadały za nią. Dla nich stała się silna, by chronić je przed takim traktowaniem jakiego sama stała się ofiarą. Mimo to, przez kolejny rok była bardzo przygnębiona i cały czas płakała... po raz pierwszy uśmiechnęła się, gdy jej sierociniec odwiedziła podróżująca trupa cyrkowa. Starszy Miguel też nauczył ją oraz pozostałe dzieci żonglować trzema piłeczkami i zostawił kilka zestawów.

Przez pierwsze tygodnie po wyjeździe trupy, dzieci były podekscytowane i walczyły o możliwość używania ich, lecz w końcu znudziło je to i piłeczki zostały rzucone w kąt. Wtedy Chloé się nimi zainteresowała i ćwiczyła po kilka godzin dziennie znajdując w tym nie tylko przyjemność, ale również szansę na możliwy zarobek. Była na tyle dobra, że gdy skończyła trzynaście lat i zyskała tym samym więcej wolności, wychodziła czasem na ulice Shalour City i żonglowała dla napiwków. Dzięki temu mogła zarobić na obręcze, a potem maczugi i tym samym poszerzać swój repertuar. Niestety choć próbowała ukrywać swoje nowe zdobycze, pozostałe dzieci je odkryły. W takim miejscu nie było sensu liczyć na czyjąś lojalność. Została zaatakowana przez starszych chłopaków, którzy ukradli jej pozostałe pieniądze i mocno poturbowali. Od tego momentu była bardziej ostrożna i ukrywała je w różnych częściach sierocińca i poza nim. Miała plan. Nigdy nie zapomniała o swoim pierwszym przyjacielu Gusie i nadal za nim tęskniła. Nie mogła czekać do pełnoletności, by wyrwać się z Shalour City i go odnaleźć. Swojego oficjalnego startera kupiła od hodowcy za zarobione przez siebie pieniądze, co wcale nie znaczy, że go nie kochała. Był dla niej tym bardziej cenny, że włożyła w zdobycie go wiele godzin pracy. Był jej z resztą potrzebny, by mogła zarejestrować się w lidze pokemon. Jej celem nie było zbieranie odznak, jednak profesja trenera dawała jej niezależność. Wiele sierot korzystało z takiej możliwości, nie chcąc spędzić w domu dziecka całego dzieciństwa. Dziewczyna zebrała wszystkie swoje oszczędności mając już po swojej stronie pokemona i wyruszyła w drogę do Ambrette Town. By odnaleźć swojego dawnego przyjaciela oraz odwiedzić grób matki.

Ciekawostki:
- Jej znakiem zodiaku jest Strzelec, co objawia się przede wszystkim jej temperamentem jak również niezdecydowaniem i upartością.
- Potrafi żonglować piłeczkami, obręczami, maczugami oraz w mniejszym stopniu diabelskimi kijkami i hula hopem. Jest bardzo skoordynowana, gibka i zręczna.
- Trauma z dzieciństwa spowodowała u niej długotrwały lęk przed pokemonami mrocznymi, z wyjątkiem jej kochanego impidimpa Gusa.
- Jest zarejestrowana jako trenerka, ale nie podchodzi do swojej profesji zbyt poważnie. Zdecydowanie bardziej interesuje ją opieka i hodowla pokemonów.
- Lubi dzieci, ich towarzystwo oraz fakt, że może je wiele nauczyć. Ogólnie jest dość towarzyską osobą, nie lubi być sama.
- Zna zarówno francuski, którym posługuje się w Kalos jak i angielski, język jej matki z regionu Galar. Pomimo idealnej wymowy, jej akcent jest jednak typowy dla Kalos.

Mime Jr.
   Imię: Milord

   Typ:
   Poziom: 15
   Ewolucja: Mime Jr. > Mr. Mime (ewoluuje znając Mimic)
   Ataki: Pound | Copycat | Baton Pass | Confuse Ray^EM | Encore | Confusion
   Umiejętność: Technician
   Trzyma: -
   Rozmiar: small
   Natura: Modest (skromniś)
  Smak: Dry+, Spicy- (SpA+, Atk-)
   Charakter/historia: Mime Jr. został zakupiony przez Chloé bezpośrednio od hodowcy, za jej własne, ciężko zarobione pieniądze. Pokemon był wymogiem to zarejestrowania się w lidze Kalos i rozpoczęcia profesji trenera. Jest on dla niej bardzo cenny, gdyż zdobycie go kosztowało ją sporo pracy, a gdy tylko go ujrzała od razu wiedziała, że to "ten". Mime Jr. ma na imię Milord ze względu na swoją skromność, zakrawającą na wstydliwość. Ma bardzo dobre maniery i jest posłuszny, lubi podróżować siedząc na ramieniu swojej trenerki (teraz, póki jest jeszcze malutki). Dodatkowo ma niezwykły talent do przekazywania informacji za sprawą swoich zdolności mima, przez co nawet nie znając mowy pokemonów można czasem zrozumieć, co chce nam przekazać.
   Data złapania: kilka tygodni przed rozpoczęciem przygody
   Trener: Chloé Aubert
   Przywiązanie: 52%


Cottonee
Imię: Puff

Typ:
Poziom: 6
Ewolucja: Cottonee > Whimsicott (Sun Stone)
Ataki: Absorb | Helping Hand | Fairy Wind | Stun Spore | Switcheroo^EM
Umiejętność: Infiltrator
Trzyma: Miracle Seed
Rozmiar: ordinary
Natura: Naughty (łobuz)
Smak: Spicy+, Bitter- (Atk+ ,SpD-)
Charakter/historia: Cottonee od małego wychowywał się na ulicy. Z pozoru tulaśny i delikatny Pokemon był najlepszym złodziejaszkiem wśród swoich pobratymców - porzuconych. Kradł, by karmić młodsze od siebie stworzonka, które każdego dnia walczyły o jestestwo. Niestety w wyniku operacji lokalnej policji - pewien detektyw odkrył drugą twarz Cottonee i śledził go aż do sierocińca. Tam niestety cały plan wziął w łeb i wszystkie Pokemony zostały przetransportowane do różnych domów opieki na całym świecie. Cottonee trafił tutaj i od pierwszego dnia sprawia pozór mającego wylane na ludzi. Ciągle próbuje uciec i przechytrzyć pielęgniarzy, jednak do tej pory bezskutecznie. Wyjątkowa więź jaka połączyła go z Chloe sprawiła, że teraz chce wykorzystywać swoje złoziejskie zdolności tylko za jej poleceniem.
Data adopcji: 30.07.21
Trener: Chloé Aubert
Przywiązanie: 43%

Key Items:
Pokedex
użyteczna wędka
pojemnik na poffinki
PokeBlock Case

Trenerskie:
5x Poke Ball
TM Flamethrower
1x Spicy pokeblock
TM Shadow Ball
Miracle Seed (Cottonee)
1x Lumiose Galette

Fabularne:
Karta trenera
Ubrania na zmianę
Rekwizyty do żonglowania
Farbki do malowania twarzy
Balony do modelowania i pompka

Misc:
1x Chalky Stone
1x Pichu Doll (do wprowadzenia)
4x Earings

Zużyte:
1x Spicy poffinka (Cottonee)
1x Spicy pokeblock (Cottonee)

Odznaki:
-

Wstążki:
-