Triton Island - Widownia

W sumie to się ucieszył, że miał walczyć później. Przynajmniej miał teraz czas na odpoczynek po.. "zawodach" i oglądnąć walkę pozostałej dwójki. No i mógł się zastanowić nieco nad strategią - jego przeciwnik nie miał nie wiadomo jak groźnie wyglądających Pokemonów, ale kto wie co potrafią?
Nie widząc innego zajęcia, skierował się na widownię. Poluzował nieco żakiet i schował Pokemony do ich kuli, żeby odpoczęły przed walką. Widział tam masę ludzi, w tym jakiegoś dużego mężczyznę w kolorowej koszuli. Normalnie nie oglądał wiadomości, ale że zapisał się na pokazy, to wypadałoby dowiedzieć się czegoś o prawdopodobnych konkurentach - czy nie był wspominany ostatnio w wiadomościach? Na poprzednich pokazach już miał honor zobaczenia Tahiry, więc była taka możliwość.
No i oczywiście Sai, która siedziała właśnie koło ów jegomościa.
Postanowił do nich dołączyć, bo nie miał przecież nic lepszego do roboty. No, może poza obserwowaniem walk.
- Hej Sai, jak się bawisz? - zapytał dziewczyny na samym wstępie, po czym zwrócił swoją uwagę ku mężczyźnie. - A pana widziałem chyba w ostatnim sondażu. Pan Owens?
Przyszedł trochę późno i nie wiedział za bardzo o czym rozmawiają.. ale skoro już tu jest, to może się czegoś dowie. Szczególnie, że ostatnie pokazy zakończyły się z hukiem (ha), i wolał wiedzieć czy się coś znowu święci.

Musiał przyznać, że mężczyzna był bardzo gadatliwy. Nie, żeby mu to jakoś specjalnie przeszkadzało, ale podawał tyle informacji, że nie wiedział na czym się skupić. Więc najpierw pokiwał głową na Sai.
- Eh, mogło być gorzej. Sam labirynt nie był głupim pomysłem, ale zdecydowanie wolę pracę w terenie, niż szukanie klucza w jakimś pokoju. - normalnie 'escape roomy' nie są tak.. nudne. Ale może ograniczenie czasowe zmusiło ich do zorganizowania "po prostu znajdź klucz" niż "znajdź takie i takie przedmioty, rozwiąż takie puzzle, a może uda ci się znaleźć klucz". Tutaj tego brakowało i umiejscowienie jego klucza dodatkowo go zirytowało.

- Bardzo możliwe. Użycie kogoś spoza Ligi do prowadzenia pokazów mogłoby uśpić czujność bombera, gdyby nie to, że ten cały Fernando brał udział w dwóch poprzednich pokazach. O ile Sirion go nie widział i nie rozpozna, w co jednak wątpię. Ale to dobrze, że Liga nie poddaje się tak łatwo, a próbuje mu jakoś zapobiec. - pokiwał głową, na wypowiedź Jacka. Ta cała sytuacja była dosyć.. skomplikowana, ale pozostawał czujny. Jakkolwiek problem Sirion miał z Ligą, nie mógłby tego załatwić tego bardziej osobiście z jej członkami, bez mieszania cywilów i przypadkowych gapiów w całą tą farsę? - Najbardziej wkurza mnie to, że najwyraźniej chce się za coś mścić na Lidze, ale ma gdzieś to, że naraża kompletnie obcych ludzi na niebezpieczeństwo. Nie wiem co ma za problem, ale narażanie ludzi nie związanych z jego problemem na śmierć jest zdecydowaną przesadą.
- Diego spotkaliśmy już na poprzednich pokazach. Tahira nam o nim trochę opowiedziała, ale i tak jest jednym z bardziej tajemniczych ludzi tutaj. - skoro o nim była już mowa, to przeleciał widownię wzrokiem w poszukiwaniu Diego. Oczywiście w jego mniemaniu był bardzo podejrzany, ale głośne komentowanie swojej nieufności wobec kogoś, kto ma znajomości, nie było najmądrzejsze. No i nie miał dowodów, że mógłby stać za atakami czy czymś równie podejrzanym.

Na koniec spojrzał na monitory, żeby zobaczyć jak przebiega walka. Nie wiedział, co za problem ich sędzia ma ze stylem Vi - według niego, jej szło o niebo lepiej niż przeciwnikowi, a mieszanie ognia z lodem było ciekawe. Gadał jakby pozjadał wszystkie rozumy, ale że Av nie chciał ryzykować dyskwalifikacji, to trzymał język za zębami (a ręce za sobą, inaczej by chyba nie wytrzymał). Zresztą, co on się mógł znać - więc wywrócił tylko oczami.

Nagły wybuch Sai strasznie go zaskoczył, ale pojmując co ją tak zezłościło.. ledwo powstrzymał się od śmiechu. Zasłonił usta i parsknął, ale to nie z niej się śmiał, a raczej z tego, że powiedziała dokładnie to co myślał na temat ich sędziego. On tak powiedzieć na głos oczywiście nie mógł, bo może to przekreślić jego udział, ale Sai to inna historia.
- Wyjęłaś mi to z ust. - nachylił się do niej, dalej rozbawiony. I dodał nieco ciszej. - Zgadzam się z tobą, ale obawiam się że jak powiem więcej, to mnie może wykopać z pokazów. Ale uwierz mi, że mnie korci żeby powiedzieć mu co o nim szczerze myślę.
Nie miał za wielu, całkiem przypadkowych, osób na swojej czarnej liście, ale chłopak naprawdę działał mu na nerwy (co nie było do końca trudnym zadaniem, ale w większości takich przypadków starał się hamować.. tutaj nie wiedział kiedy jego limit się skończy a był ku temu bliski).
- Ale ciekawi mnie co o jego komentarzach myślą bardziej profesjonalni sędziowie. - mruknął jeszcze, patrząc na monitor. I też wziął coś do jedzenia, bo od złoszczenia się trochę zgłodniał.

Poniekąd słuchał jeszcze starszego mężczyzny, ale trudno było mu powiedzieć czy mówił do nich czy bardziej do siebie. Ale na komentarz odnośnie Vi pokiwał głową.
- Vi jest sprytniejsza niż się wydaje. Walka może wydawać się na ukończeniu, ale wiem że wyciągnie jakiegoś asa z rękawa. - skomentował krótko. Już wolał z nią walczyć niż z osobami których wcześniej na oczy nie widział. Walka z kimś kogo znasz wydaje się być ciekawsza, bo z jednej strony znasz przeciwnika ale z drugiej, zawsze może cię zaskoczyć w najmniej przewidzianym momencie i to motywowało do walki.

Nie spodziewał się kolejnego "gościa". Przez chwilę się obawiał, że to o "emocjach" było skierowane na Sai, ale najwyraźniej nikomu to nie przeszkadzało - albo nie zauważyli. Dobrze.
Popatrzył na przybysza z zainteresowaniem, po czym się nieco speszył. Nie był za bardzo przyzwyczajony do miłych komentarzy pod swoim adresem, i to jeszcze od tak ważnych osób.
- To nic takiego, naprawdę. Nie spodziewałem się, że się to komuś spodoba. - wydukał z siebie z niezręcznym uśmiechem, jak nie on. Cóż, nie wiedział na jak długo będzie występował w pokazach, bo nie miał za wielu.. Pokemonów które by się na coś takiego zgodziły. Ale z tą dwójką może jednak zajdzie daleko.
Kiedy Jardiniero zaproponował spotkanie w Sali C, był ciekawy. Miał jednak jeszcze walkę do odbycia, co może jednak przechylić jego szanse na finał. Ale w razie napadu Siriona, wolałby być blisko.
- To nie znowu najgorszy pomysł. Jestem w sumie ciekaw co pan Jardiniero chce nam pokazać, a ty Sai?

---

No i walka się zakończyła. Vi jednak wygrała, chociaż sprawa wyglądała ciężko.. głównie przez drażniący styl ich sędziego. Miał straszną ochotę mu przywalić albo wrzucić do tej wody. Był pod wrażeniem tego, że Vi trzymała język za zębami i udawało się jej jedynie wydawać Pokemonom rozkazy - on nie wiedział czy się powstrzyma. No nic.
- Na mnie już pora. Może po pokazach uda nam się dojść do Sali C. - powiedział do Sai, zwracając się ku wyjściu. - Vi pewnie przyjdzie na widownię, żeby odpocząć po tej morderce. Przekaż jej, że jestem pod wrażeniem jej spokoju i tego, że nie bluzgała kiedy sędzia pieprzył jakby pozjadał wszystkie rozumy.
Dodał na zakończenie z prychnięciem i wyszedł.

Dziewczyna była wykończona. Potrzebowała odpoczynku, jej pokemony zresztą też. Pierwsze, co zrobiła to wyleczyła je, a potem westchnęła ciężko. Ta walka była... Była niesamowicie emocjonująca i gdyby tylko mogła, wykrzyczałaby sędziom co myśli o nich i o kontrowaniu każdego jej ruchu przez oponenta. Znaczy, okay. Był lepiej przygotowany niż ona, temu nie mogła zaprzeczyć. Ale niemal każdego ruchu? Podczas, gdy Frosmoth była o wiele, wiele szybsza? Vi pokręciła głową. Nawet nie mogła przelać czary goryczy i się komuś poskarżyć, bo nikogo tu nie było... Moment!
Dziewczyna zauważyła Sai. Niemal od razu poleciała do dziewczyny i utuliła ją lekko
- Hej, Sai! Jak się podobają pokazy? Bo ja mam ochotę się pociąć. Albo komuś zrobić krzywdę. Najchętniej sędziemu, a zaraz potem Cliffowi. - wypsnęło się z jej ust, kiedy już puściła dziewczynę. Miała po prostu dosyć...

Viannea zaśmiała się, słysząc słowa dziewczyny
-Uwierz mi, w pewnym momencie mój zapas mięska w mózgu aż mnie błagał, żeby nim porzucać po arenie. Miałam ochotę rzucać tyloma kurtyzanami, że mogłabym otworzyć dom publiczny. Ale brakuje mi tylko paru punktów do Grand Festivale, a ponoć płacą za udział całkiem nieźle, więc musiałam się powstrzymać. - powiedziała z ubolewaniem. Pana Ovensa zignorowała kompletnie. Jego postawa nadaktywnej wiewiórki po zbyt wielu energetykach nie była czymś, czego teraz potrzebowała. W końcu jednak spojrzała na niego
-Proszę mi wybaczyć, ale na chwilę obecną potrzebuję nieco spokoju. Chciałabym odpocząć po tym emocjonującym pojedynku, dlatego oddalimy się do pana Jardiniero - powiedziała z uprzejmym uśmiechem, ale z lekkim chłodem w głosie. Generalnie nie przepadała za osobami tego typu i nie lubiła obcych na tyle, żeby z nimi rozmawiać o wszystkim. Zerknęła tylko na Sai i, zgarniając ze stołu jakieś przekąski, udała się do sali C, czy o czym tam Sai mówiła
-Idziesz ze mną czy czekasz na Avalona? Następna walka będzie między nami, więc nie sądzę, żebyśmy mieli potem na to czas