You'll leave behind what you love most

@Hugo Boss

Nadszedł dzień, w którym miałeś pożegnać się z ciężko pracującą matką i opuścić bezpieczny dom rodzinny na rzecz podróży pokemon. Wielkie miasto nie służyło Ci tak, jak chciałeś, i mimo wielu osób dookoła tylko z paroma udało Ci się zaznajomić, z żadnym z nich jednak tak, by było Ci przykro, że ich opuszczasz. Poleciłeś swojemu smokowi wzbić się w przestworza bezkresnego błękitu. Twoim celem było Jotho - przynajmniej tymczasowo. Kto wie, może kiedyś powrócisz do Kalos, by założyć tam swoją własną salę pokemon? Na razie jednak byłeś młody, bez doświadczenia, z tylko jednym pokemonem, w dodatku niedoświadczonym w walkach.

Po paru godzinach lotu, podczas którego udawało Ci się dostrzec inne pokemony, jednak tylko z pewnego oddalenia, wylądowałeś w New Bark Town. Twoim oczom od razu ukazało się laboratorium pokemon, a także parę domków, długie jeziorko i dróżka prowadząca w las. Drampa wyraźnie potrzebował odpoczynku, wybrał więc najbliższe miasteczko, jakie był w stanie dojrzeć. A że była to niemal wieś? Oj tam, oj tam, trener się czepia.

Nie było Ci jednak dane nacieszyć się nowym miejscem pobytu. Z laboratorium wystrzelił jak z procy czerwonowłosy chłopak, a zaraz za nim podstarzały profesorek
- Złodziej! Łapać złodzieja! - krzyczał, machając rękoma. Rudy młodzieniec przebiegł tuż obok Ciebie, trącając Cię łokciem, a potem zniknął między pierwszymi drzewami. Profesor nie był w stanie go zatrzymać, bezradnie więc rozejrzał się po okolicy. Ujrzał jednak tylko Ciebie
- Uch... Ten złodziej ukradł mojego bezcennego pokemona! Proszę, pomóż mi! - powiedział z bezradnością w oczach

Podróż wydawała się ciągnąć w nieskończoność. Chłopak imaginował sobie przyszłe pojedynki w wielkich salach z liderami. Będąc jeszcze w domu zdarzało mu się śledzić gazety opisujące najciekawsze wydarzenia ze świata trenerów pokemon. Często wycinał niektóre fragmenty opisujące poszczególnych liderów i w swoim małym notesiku opracowywał taktyki walki z poszczególnymi mistrzami. Niestety dostęp do tylko jednego pokemona znacznie ograniczał mu możliwości planowania strategicznego.

Lądując w New Bark Town nie spodziewał się tak spektakularnego przyjęcia. Z miejsca stał się świadkiem kradzieży z lokalnego laboratorium. Co prawda nie planował kariery policyjnej jednak bezradność dziadziusia, który wybiegł za złodziejem jakoś urzekła chłopaka.
- Ma Pan może coś co postawi mojego pokemona na nogi w miarę szybko? - spytał Hugo dość bezpośrednio jednocześnie delikatnie się uśmiechając i wskazując na zmęczonego Drampę obok. Po tak długiej podróży wolał nie zmuszać swojego poka do nadmiernego wysiłku. Kto wie co by się mogło stać? Nie był jeszcze na tyle doświadczony aby przewidzieć efekty długotrwałego działania na najwyższych obrotach... A jak się pochoruje?
- Poza tym... Z taką czupryną nigdzie się nie ukryje. - zażartował nieco aby rozładować dość gęstą atmosferę. Niestety Hugo nie znał za grosz okolicy toteż na ślepo nie mógł ruszyć w pościg.
- Znał Pan tego chłopaka? Był dość młody. To ktoś tutejszy? - spytał po chwili z zaciekawieniem.

Cóż, rozpoczęcie tego typu rozmowy zaraz po prośbie o pomoc może nie było najlepszym pomysłem. Mężczyzna spojrzał na Ciebie z zaskoczeniem, jednak po Twoim pytanie od razu pokiwał głową i zaprosił Cię do środka. Ty i Drampa zostaliście ulokowani w pokoiku gościnnym. Została Ci zaproponowana herbata Profesorek chyba naprawdę liczył, że udasz się potem na poszukiwania czerwonowłosego chłopaka. Drampa tymczasem dostał miskę mokrej karmy
- Jest nasączona ożywczymi preparatami, smacznego - powiedział mężczyzna - Niestety nie jestem w stanie nic o nim powiedzieć. Nigdy wcześniej go nie widziałem w okolicy. Niedawno rozdawałem startery trenerom i został mi jeden, Cyndaquil. Niestety, właśnie ten został mi skradziony. A chciałem go wychować, żeby mi pomagał w laboratorium... - mężczyzna był wyraźnie rozgorączkowany i smutny z powodu straty. Drampa spojrzał na jedzenie, a potem na Ciebie. Wyraźnie nie był pewny, czy ma to zjeść. Może nie pachniało jak to, co zazwyczaj mu podajesz?

- Jest ok. Możesz zjeść - powiedział do Drampy widząc jego nieco zdezorientowaną minę. Pewnie też czuł się nieco nieswojo będąc w zupełnie nowym miejscu, po raz pierwszy i w towarzystwie obcej osoby. Mimo to Starszy Pan wydawał się być lokalnym profesorem? O ile można było mu nadać ten tytuł...
- Spokojnie. Jak tylko Drampa chwilę odpocznie, wyruszymy na poszukiwania. - oznajmił biorąc łyczka herbatki. Chłopaka ta podróż też nieco zmęczyła. A przecież dopiero co wylądowali...
- A tak poza tym to mam na imię Hugo. Przyleciałem tutaj aż z Archipelagu Wysp Alola. To mój pierwszy dzień w tym regionie. Muszę przyznać że rozpoczął się inaczej niż przypuszczałem - powiedział młodzieniec bo z tego wszystkiego zapomniał się przedstawić a tego przecież kultura wymaga.
- Mam drobne pytanie. Orientujesz się może jak efektywnie wykorzystać to...? - spytał i wyciągnął z torby TM oznaczonym jakimś numerkiem i podpisem "Flamethrower" - Mam to od dawna ale nie wiem nawet jak z tego skorzystać. Z tego co rozumiem to współpracujesz z Pokemonami od dawna więc pewnie będziesz wiedział co to jest? - dokończył spoglądając to na Doktorka, to na Drampę, który musiał być ewidentnie głodny bo już prawie kończył całą michę jedzenia. Wkrótce będą mogli wyruszyć.

Smok po Twoim przyzwoleniu bez wahania zaczął pałaszować karmę. Widać zasmakowała mu, bo w pewnym momencie próbował nawet ugryźć miskę i nie skończyło się to dla niego najlepiej. Biedny pyszczek Drampy... Profesorek spojrzał na Ciebie
- Och! Wybacz. Jestem Profesor Elm. Rok temu objąłem badania nad pokemonami. To fascynujące stworzenia. W Aloli nie byłem, choć planowałem zrobić sobie wakacje w tym regionie. A to, co trzymasz, to Technical Machine. Dzięki tej płytce jesteś w stanie efektywnie nauczyć swojego pokemona ruchu, który przedstawia. Wystarczy, że wrzucisz ją w jakikolwiek odtwarzacz wideo. Twój pokemon obejrzy to, dzięki czemu będzie miał pewną podstawę do ćwiczeń i szybko nauczy się nowego ruchu. Oczywiście nie błyskawicznie, to przecież nie jest magiczny artefakt, ale i tak o wiele szybciej, niż zrobiłby to bez tej płytki. Ta akurat uczy ruchu ognistego, Flamethrower. Nie jest zbyt cenna - większość ognistych pokemonów w pewnym momencie życia uczy się tego ataku, ale można ją wykorzystać do pokemona, który nie jest ognisty. Na przykład Twój Drampa - dodał, po czym spojrzał na pokemona, kończącego posiłek. Smok po samym tym wyglądał o wiele, wiele lepiej

Chłopak z uwagą słuchał Profesora Elm'a. W sumie miał szczęście że na początku swojej podróży trafił właśnie na kogoś tak specjalnego. Wiele razy czytał w gazecie nagłówki mówiące o wydawaniu starterów przez specjalnie wyznaczonych profesorów. Jako że Drampa został mu podarowany to Hugo nie musiał nigdy prosić o takiego pokemona.
- O... Ooo... - kiwał głową przypatrując się płytce, którą trzymał. Mama mu to podarowała jako spuściznę po dziadku ale nigdy nie wytłumaczyła jak to działa. Od zawsze walało się to w torbie chłopaka i nigdy nie zwrócił na to uwagi. Okazuje się jednak że mogło się to przydać.
- Ognisty atak? Może się przydać na te wszystkie robaki czyhające w krzakach i lasach. Nie lubię robali. A jak każdy inny smok, Drampa powinien umieć ziać ogniem. - zaczął rozmyślać chowając póki co płytkę na powrót do plecaka. Kątem oka widział że jego pokemon już zjadł do końca więc mogli wyruszać dalej. W końcu ten Rudzielec musi zostać ukarany.
- Drampa! Idziemy. Musimy złapać tego Rudego, który ukradł stąd pokemona. - powiedział i skierował się w stronę drzwi wyjściowych.
- Aaaa... Jedna rzecz... Jest tu monitoring? Może jego twarz została gdzieś uwieczniona i udałoby się wydrukować jego zdjęcie? - spytał chwytając za klamkę drzwi. Wpadł na szybko na taki pomysł jednak nie nastawiał się na zbyt wiele. Z drugiej strony takie miejsce jak laboratorium powinno być dobrze chronione.

Niezależnie od przebiegu wydarzeń chłopak w końcu opuści budynek i przy pomocy Drampy wzbije się ponad dachy i otaczające drzewa. Skierował się tam, gdzie widział Rudego wbiegającego w gęstwinę.
- Lećmy powoli i nie za wysoko. To ułatwi nam wypatrzenie tej czerwonej czupryny - zażartował i pogłaskał smoka po głowie.

Rozmyślania na głos nie pomogły w podjęciu decyzji. Drampa parsknął głośno, po czym kiwnął łbem i ruszył w Twoją stronę. Elm tylko pomachał Ci na pożegnanie. Po Twoich słowach o monitoringu profesor rzucił się do komputera, żeby poszukać i wydrukować zdjęcia. Że też on sam nie pomyślał o monitoringu! Hah, co za człowiek.

Udało wam się wzlecieć tuż nad drzewa, jednak były tak gęste i zielone, że nie było szans zobaczyć cokolwiek prócz liści i sporadycznie jakieś pokemony robacze. Co fruwające ptaki na wasz widok uciekały głębiej w gęstwinę, by być jak najmniej widocznymi dla potencjalnego predatora. Pewnie jeszcze nigdy nie widziały Drampy fruwającego tuż nad gałęziami. Jednak aby cokolwiek znaleźć prawdopodobnie będziecie musieli zlecieć na ziemię. Problem polegał na tym, że do tego musiałbyś się wrócić na początek trasy, bo tutaj jakby nie było szans, żeby znaleźć ścieżkę...