Legowisko Necrozmy: Daltonis

Widząc naszego przeciwnika głośno przełknąłem ślinę. Chyba wybrałem poprawną ścieżkę, ale nie byłem już pewny czy to dobrze, czy źle. Wyglądało na to, że prawdziwy test odwagi rozpoczyna się teraz. Ewentualnie jest to kara za wybranie złej drogi - ale to okaże się jak stąd wyjdziemy. Wycofanie się póki co nie wchodzi w grę, to byłoby kompletne przeciwieństwo odwagi.

Zanim przeszliśmy do ofensywy wygrzebałem z plecaka latarkę ojca i poświeciłem po okolicy. Może gdy rozjaśnię teren dowiem się czegoś więcej, np. czy za przeciwnikiem jest przejście biegnące w głąb jaskini, czy też jakiegoś rodzaju mechanizm pozwalający na przejście zamkniętą ścieżką z poprzedniego pomieszczenia?
"Ogawa, przeciwnik chyba jest Trawiasty, więc powinnaś mieć przewagę w tej walce! Zacznijmy od Chatter próbując oszołomić przeciwnika! Trzymaj się blisko światła, bo nie wiemy co czai się w cieniach, jednak uważaj na nagłe ataki rośliny! Następnie spróbuj uśpić wroga przy pomocy Sing!" To był ryzykowny ruch, ale jeśli trafi będziemy mieli niesamowitą przewagę nad przeciwnikiem, nawet jeśli okaże się zdecydowanie silniejszy od nas. Jeśli nie trafi to możemy mieć kłopoty, a nie podoba mi się pomysł używania tutaj Boomburst. "Bądź cały czas w ruchu i okrążaj przeciwnika uważając przy tym na jego nagłe ataki! W momencie kiedy Cię zaatakuje skontruj Hyper Voice i zaraz po tym zakończ ponownym Chatter!" Trudno było mi wymyślić coś bardziej sensownego. Walczymy na ślepo w przenośni i dosłownie. Nie dość, że kompletnie nie znam tego Pokemona to na dodatek jest tu ciemno jak w dupie. Gdybym tylko miał jak rozświetlić to miejsce... Może jeśli uszkodzę otwór przez który wpada tu światło będziemy mieli lepszą wizję? Teraz nie ma już na to czasu, ale jak tylko zbiorę myśli do kupy może coś wykombinuje...

"Cholera..." Zakląłem widząc rozwój wydarzeń. Trzeba było zacząć od Taunt, żeby zablokować zatrucie i te ziarenka, to chyba był Leech Seed? Walczyłem już kiedyś z Pokemonem który znał ten ruch. Jeśli się nie pośpieszymy, przeciwnik zacznie odzyskiwać swoje zdrowie w zastraszającym tempie, szczególnie, że jego ostatni ruch również wydawał się go w jakiś sposób leczyć.
Wiedziałem jednak, że dzięki przewadze jaką obecnie mamy i nadchodzącym końcu walki nie będę musiał rozświetlać komnaty - Ogawa radziła sobie całkiem nieźle z tym światłem które tu panowało.

"No dobrze Ogawa, postarajmy się to skończyć w tej turze! Zacznij od Mirror Move aby odtworzyć ostatni ruch przeciwnika w Ciebie skierowany, czyli ten który Cię zatruł! Następnie ponownie okrążaj przeciwnika pozostając ciągle w ruchu odpal w przeciwnika dwie salwy Chatter! Ten atak był szczególnie efektywny a jeśli nasz oponent będzie pozbywał się oszołomienia może narzucimy je na niego ponownie! Na koniec ponów Hyper Voice i z odrobiną szczęścia wykończymy przeciwnika!" Plan był prymitywny - po prostu atakujemy jak leci żeby jak najszybciej skończyć walkę. Czas tyka przez zatrucie narzucone na Chatot, ale dzięki Mirror Move i nasz przeciwnik nie będzie mógł się tak efektywnie leczyć.

Nie doceniłem tego Pokemona. Spodziewałem się, że pójdzie zdecydowanie lepiej przez przewagę typów. Tymczasem, poprzez powolne narzucanie efektów statusowych zarówno na Chatot jak i na siebie, Sunflora powoli odwracała losy walki. Od teraz będę musiał walczyć nieco ostrożniej, nie tylko z tym oponentem, ale i z następnymi.

Robiąc szybko zdjęcie tablicy udałem się czym prędzej do sali głównej w którym stał posąg Audino. Szybko położyłem na nim Ogawę i czytając instrukcję próbowałem włączyć w jakiś sposób kurację. W tym samym czasie zastanawiałem się też nad poprawnym rozwiązaniem zagadki i wydawało mi się, że muszę zmienić podejście.

Po tym jak ja i moje Pokemony złapaliśmy oddech udałem się ponownie w kierunku mostów. Pozostały mi dwie drogi - ta oznaczona symbolem ognia i ta oznaczona symbolem kła. Obie drogi mogłyby doprowadzić do rozwiązania tej zagwozdki, jednak po poprzednim mylnym trafieniu ciężko mi było wybrać jedną, tym bardziej, że moje rozumowanie mnie zawiodło. "Czekaj, no, gdzieś w tym wszystkim musi być jakaś wskazówka... Może znajduje się w tym tekście z poprzedniej sali?" Zastanowiłem się sprawdzając zawartość tabliczki której zrobiłem zdjęcie. Odwaga by zabić, ale nie by skoczyć na głęboką wodę... "Czyżby chodziło o..." Zbliżyłem się do rozwidlenia mostów i spojrzałem w dół, prosto w przepaść której do tej pory nie brałem w ogóle pod uwagę jako potencjalnej czwartej drogi. Jeśli rzeczywiście znajdowała się tam woda, to mogło być rozwiązanie zagadki, ale skok w dół wymagałby naprawdę sporo odwagi. Najprawdopodobniej byłaby to podróż tylko w jedną stronę - może nawet w zaświaty...

"Dobra kochani..." Przełknąłem głośno ślinę po tym jak potwierdziłem, że na dnie rzeczywiście coś jest. "Kageto i Gajeel - wy wracajcie do PokeBalli, to zbyt niebezpieczne, żebyście zeszli tam razem ze mną. Ogawa, Ty będziesz mnie zabezpieczała. Zwalniaj mój spadek próbując mnie udźwignąć." Wytłumaczyłem moim towarzyszom po czym przygotowałem się do skoku.
Przełożyłem plecak z pleców na brzuch, tak aby upewnić się, że temu tajemniczemu jajku nic się nie stanie. Przytuliłem je do ciała i podszedłem do skarpy. Daleka droga w dół. Przynajmniej tak mogłem przypuszczać, bo samego dna jako tako nie było widać. Spojrzałem jeszcze raz na Chatot i wypuściłem powietrze z płuc, które trzymałem tam już od sam nie wiem jak długiego czasu. No - nie ma co, jeśli to odwaga ma wskazać właściwą drogę to to jest właśnie to. Nie wiem czy jest coś odważniejszego albo głupszego niż skakanie na ślepo z mostu kiedy nie widzisz nawet dna.
"O stary, w co ja się wpakowałem." Powiedziałem sam do siebie. Zaszedłem już tak daleko, że szkoda by było teraz się wycofać. "Dobra, teraz albo nigdy, bo zaraz się wycofam." Zrobiłem kilka szybkich wdechów i wydechów po czym zrobiłem krok do przodu nad przepaścią, wcześniej się upewniając, że Ogawa jest tuż obok mnie.

Kamień spadł mi z serca bo całe szczęście to nie ja spadłem na kamień. Niczym pod wpływem zaklęcia na powolne opadanie z Minecrafta wylądowałem na ziemi bez większych szwanków, no nie licząc serca bijącego tak mocno, że myślałem, że zaraz mi wyskoczy z klatki piersiowej. Odetchnąłem z ulgą upadając na tyłek i poprawiając trzęsącymi się rękoma włosy, które z wilgoci i potu opadły mi na oczy. Wyglądało na to, że dotarliśmy wreszcie do celu. Niesławne Legowisko Necrozmy leżało bezpośrednio przed nami a wraz z nim jeziorko, posąg Audino oraz jakiś mistyczny kamień osadzony na dziwacznym piedestale. W zasadzie ten piedestał bardziej przypominał jakiegoś rodzaju totem.

"Dobra..." Uspokoiłem wreszcie oddech. "Najpierw to po co tu przyszedłem." Wszedłem po kostki do wody i wyciągnąłem jajko z plecaka. Delikatnie położyłem je w wodzie i czekałem. Czy to ma się stać od razu, czy mam przyjść tu za dzień czy za dwa dni? Czy może mam poczekać jakieś 15 minut i wtedy jajo się wykluje? Wiedziałem tylko, że się wykluje, ale ani gościu ze straganu, ani tabliczka informacyjna nie podawały ile to dokładnie będzie trwało.

Czy jajko się wykluje czy nie, zamierzałem dalej eksplorować to miejsce. Skoro już tu jestem, to czemu nie rozejrzeć się za czymś, co może okazać się przydatne podczas dalszych podróży? Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to posąg Audino. Skoro dotarłem już do celu, to równie dobrze mógłbym podleczyć jednego z moich dwóch Pokemonów. Kageto jest nieco ranny, ale to Gajeel jest sparaliżowany. Oba Pokemony na oko równie bardzo potrzebują pomocy, więc trudno powiedzieć kogo powinienem wybrać. Ostatecznie padło na Arona. Paraliż może być gorszy w skutkach niż lekko poobijany wilk.

Kolejna rzecz która przykuła moją uwagę to dziwny totem. Wyglądał na dość stary i ustawiony był na nim lśniący kamień który wyglądał na dość drogocenny. Może mógłbym go opchnąć za pokaźną sumkę? Z lekką dozą ostrożności zbliżyłem się i przyjrzałem mu bliżej. To w końcu mogła być pułapka prosto z Indiany Jonesa i jak tylko złapię za kamyczek cała jaskinia zacznie się zalewać wodą. Lepiej być ostrożnym niż martwym a i z tym się dzisiaj kilka razy minąłem. Jeśli wszystko gra i zarówno jajko jak i Gajeel będzie wyleczony, złapię za kamyczek.

Pokemon przypominający kształtem Księżyc spoczął w wodzie gdy przede mną pojawili się nowi przeciwnicy. Drużyna złożona z 3 latających płaszczek wyzwała mnie na pojedynek i wyglądało na to, że każda z nich będzie walczyła pojedynczo.
"Jak miło..." Burknąłem sam do siebie, sięgając po jednego z moich PokeBalli. "Co to, film akcji? Każdy będzie czekał na swoją kolej żeby zaatakować? No, nie będę narzekał... Kageto! Zaczniemy od Ciebie!" Wywołałem wyleczonego już wilczka z jego kapsuły.

Nasz przeciwnik na pewno był typem Latającym - te dziwne płaszczki wykorzystywały swoje płetwy aby latać, więc jeśli się zbliżą Ice Fang powinien być w miarę efektowny. Nie wiedziałem jednak, czy mają jakiś drugi typ - np. Woda albo Psychiczny. Trzeba będzie się przekonać w trakcie walki!
"Kageto, zacznij od Howl! Zwiększ siłę fizycznych ataków i czekaj na ruch przeciwnika! Jest wysoko w powietrzu, więc zbliżaj się do jego pozycji uważając na ataki dystansowe - tych staraj się unikać za wszelką cenę! Jeżeli zbliżysz się wystarczająco wyceluj w oponenta Sand Attack aby ułatwić sobie w przyszłości uniki! Jeżeli przeciwnik zastosuje atak frontalny zastosuj Ice Fang i postaraj się go uczepić i ponowić ten sam atak! Jeśli natomiast będzie się trzymał od Ciebie z daleka, postaraj się poszukać skał po których dałbyś radę do niego doskoczyć i wykonać tą samą kombinację ruchów!" Wydałem polecenia mojemu podopiecznemu.

Zauważyłem też, że posąg Audino ponownie się aktywował, co oznaczało, że będę mógł z niego skorzystać przynajmniej raz. Mogłem zatem sobie pozwolić na bardziej ekstrawaganckie taktyki i wybryki, ale wciąż - najlepiej będzie grać bezpiecznie. Nie wiedziałem też, czy te Pokemony nie zechcą zaatakować śpiącego Księżyca, więc musiałem i na to zwracać uwagę.
Jeśli czas i technologia mi na to pozwolą, chciałbym zeskanować moich przeciwników za pomocą PhoneDexu [PokeDex], z nadzieją, że dowiem się o nich nieco więcej, aczkolwiek odwracanie mojej uwagi podczas walki może być bardzo ryzykowne, więc zrobię to tylko jeśli określę sytuację jako bezpieczną. Dobrze by było dowiedzieć się czegokolwiek o przeciwniku którego nigdy na oczy nie widziałem.

Szło nieźle, ale nie idealnie. Kageto nie miał wyraźnej przewagi nad naszym nietypowym przeciwnikiem a sam Ice Fang okazał się nieco mniej efektywny niż się spodziewałem. Miałem nadzieję na jakieś zamrożenie, ale chyba się przeliczyłem. Pomimo tego sam plan póki co szedł w dobrym kierunku - obawiałem się tylko przyśpieszenia przeciwnika i oszołomienia wilczka. Jeśli dobrze pamiętam, oszołomienie ma szansę na odbicie naszej siły w nas samych, więc powinienem poczekać zanim ponownie zwiększę atak Kageto za pomocą Howl.

"No dobrze, mały - idzie nieźle! Oby tak dalej i w mig poradzimy sobie z ta latająca poczwarą! Zacznij od Sand Attack! Nadal nie wiemy do czego jest zdolny nasz oponent więc na wszelki wypadek musimy go osłabić jak możemy zanim odsłoni swoje karty! Szukaj schronienia w terenie - większych kamieni, czy czegokolwiek co zablokuje wizję przeciwnika! Kiedy już to zrobisz, poczekaj aż Mantyke przemieści się aby znaleźć lepszy punkt ataku i skocz do niego, złap go za pomocą Ice Fang i ciśnij nim w ziemię! Postaraj się na nim wylądować i ponownie przygryźć go Ice Fang!"
Tym razem taktyka była nieco bardziej skomplikowana, ale wiedziałem, że Kageto sobie da radę. No, może. Oszołomienie może sporo namieszać - muszę mieć nadzieję, że albo nie pokomplikuje spraw, albo szybko się z niego otrząśnie. Póki co, Kageto trzyma się zdecydowanie lepiej niż ta płaszczka, więc możemy troszkę zaryzykować. Nie mamy jednakże ogromnej przewagi, więc mam nadzieję, że wszystko pójdzie mniej więcej zgodnie z planem - losy tego starcia nie są jeszcze przesądzone...

"Tch!" Strzeliłem z języka widząc przebieg walki. Nie szło do końca po naszej myśli - Kageto wciąż obrywał pomimo Sand-Attack a Ice Fang nie zadawał zbyt wysokich obrażeń. Trzeba było jednak kontynuować, Kageto jest zbyt młody żeby komplikować mu strategię większą ilością ataków.

"Kageto, zacznij ponownie od Sand-Attack! Jeszcze raz obniż celność przeciwnika i wystrzegaj się nadchodzącego ataku! Następnie zawyj Howl i od razu przejdź do kontrataku, dwukrotnie uderzając Ice Fang! Szansa na zamrożenie i na zawahanie powinna teoretycznie rosnąć czym częściej będziemy atakowali tym ruchem, więc okazja na złapanie większej przewagi jest jeszcze w naszym zasięgu!" Z ograniczonymi zasobami i bez super-efektywnego ataku walka się dłużyła i szansa, że sytuacja się odwróci na korzyść przeciwnika pozostawała niezmienna, szczególnie przy wyrównanym stanie bitwy. Trzeba było kuć żelazu póki gorące i podłapać jakąś okazję. Miałem nadzieję, że przy alteracji statystyk i liczeniu na dodatkowe efekty jakoś wyjdziemy na prowadzenie.