Legowisko Necrozmy: Vi

Nie ma co. Tym razem nie ma szans, bym się wpakowała w jakąś pułapkę. Pierwsze, co przyszło mi do głowy, to schowanie Księżniczki z powrotem do pokeballa. Wyraźnie jej się tu nie podobało, i lepiej dla mnie, żeby była w szczytowej formie, kiedy przyjdzie do walki. I tak za nimi nie przepada, po co ją więc męczyć...?
Rozejrzałam się po pomieszczeniu. Mantyke wyglądały cudownie, ale to nie one mnie interesowały, tylko Budda. Choć... Dlaczego jeden z nich siedział taki naburmuszony? Czyżby inne pokemony nie chciały się z nim bawić? Te pokemony są z natury przyjazne i łatwo je oswoić, a więc może...? Podeszłam do malucha po bliższym zbadaniu groty
- Hej, śliczności. Czemu siedzisz tutaj tak całkiem sam? Jesteś głodny? Mam pokeblocki każdego smaku. Jeśli chcesz, to wybierz sobie swój ulubiony - powiedziałam, wyciągając z torby po jednym pokeblocku każdego rodzaju. Może jeśli uda mi się go przekonać do współpracy to jakoś mi podpowie, co robić? W końcu mieszka tu, więc mógłby wiedzieć coś o tajemnym przejściu czy innym tego typu pomyśle. Ewentualnie sam by tam przefrunął... Ale to była opcja ostateczna.

Udało się... Naprawdę się udało! Nie spodziewałam się takiej reakcji. Uśmiechnęłam się, gładząc Mantine po grzbiecie
- Dziękuję, przyjacielu. Doceniam Twoją pomoc - powiedziałam, chowając buddę. To już drugi. Ruszam w stronę korytarzyka i kładę buddasa obok jego kolegi. Dobra, zostały dwa korytarze. Zamyśliłam się. Ten ryczący mi się niespecjalnie podoba... Ruszę więc do korytarza, z którego dochodzi szum wody. Potrafię całkiem nieźle pływać, a moje pokemony potrzebują odpoczynku. W sumie mi też by się przydał... Wyciągam z plecaka kanapkę i patrzę w lustro. Ono musi mieć jakieś znaczenie... Być może trzeba będzie je ułożyć w odbiciu lustrzanym. Albo jeszcze coś innego. Kto wie? Zamyśliłam się, gryząc kawałki ogórka między chlebkiem. W końcu jednak podniosłam się i ruszyłam w stronę szumiącego korytarza. Ciekawe, co tam będzie na mnie czekało?

Zmiana uderzyła mnie w twarz niczym zapach mandarynek w święta. Drzewa, trawa, małe jeziorko i wodospad. Figurka Audino nieco mnie rozczuliła - to miłe, że mogłam tutaj pozwolić wypocząć moim pokemonom. Nie sądziłam jednak, by ktoś był na tyle zmęczony, bym musiała tego używać. Przynajmniej nie w tej chwili. Usiadłam na zadku na miękkiej trawie i odetchnęłam. Miałam dziwne podejrzenia, że wiem, gdzie jest Budda, ale... na razie mały odpoczynek. Nigdzie mi się nie spieszy...
...
Kilka godzin(i parę kanapek i trzy miski pokejedzenia) później postanowiłam sprawdzić moją teorię. Większość ludzi skrywa się za ścianą. Rozumiałam przekaz. Ściana nie musi być stworzona ze skał, drewna czy cementu. W końcu miałam przed sobą "ścianę" wody w postaci wodospadu. Pytanie tylko, czy był tam kolejny korytarz, a może budda schowany został we wnęce? Cóż, jedyne, co mogłam teraz zrobić, to to sprawdzić. Postanowiłam wziąć z ziemi gałąź(bo przecież musiała tam jakaś leżeć, te drzewa nie wzięły się znikąd, musiały zrzucić jakieś gałęzie!) i rzuciłam w lecącą wodę. Jeśli przeleciała bez problemów, to jest tam korytarz. Jeśli się odbiła, to wnęka albo i nic...

Po chwili zastanowienia wypuściłam z kuli Vulpixa
-[b] Senzu, chciałabym, żebyś użył Ominous Wind tak, by woda lecąca z góry była zdmuchiwana na bok. Chcę zobaczyć, czy coś się tam kryje. Jeśli jest tam korytarz czy coś przejdziemy dalej. A jak nie to i tak możemy znaleźć tam coś ciekawego...

No i, oczywiście, musiało dojść do jakiegoś mutanta. Bo po co miałby tu mieszkać normalny pokemon? Nie, przecież lepiej, jak dostanie się jakiś potwór. No przecież. Westchnęłam ciężko, ale nie miałam zbyt wiele czasu na przemyślenia, bo musiałam niemal natychmiastowo uniknąć Dark Pulse, lecącego w moją stronę. A więc tak się bawimy? Doobrze... Wypuściłam Senzu z pokeballa. On jako jeden z nielicznych miał jakieś szanse z taką bestią. Sandile pewnie byłby lepszy, ale on nie zawsze słuchał się tego, co mówię, a poza tym był słabszy niż lisek.
- Dobrze, Senzu! Zacznij walkę od Double Team, niech ma problemy z trafieniem Cię! Następnie użyj Dig, chowając się pod ziemią przed jego następnym atakiem. Wybierz miejsce tuż pod nim i wyskocz z ziemi, kończąc Dig! Na sam koniec wystrzel w niego Toxic, jesteś tak blisko, że na pewno trafisz. Wierzę w Ciebie, mały!

Parsknęłam cichcym śmiechem. No tak, mogłam się domyślić. No, ale przynajmniej to mieliśmy z głowy. Ekstra. Jeziorko lawy... Nie sądzę, by żyły w nim jakieś stworzenia, ale miałam nieco inny plan niż ten. Wypuściłam z kuli Frosmoth
- No dobra, potrzebujemy tutaj współpracy. Księżniczko, jesteś dużo większa niż Vulpix i Sandile. Byłabyś w stanie zabrać Senzu na swój grzbiet i przewieźć nad jeziorkiem? Tam Vulpix złapałby w pyszczek Buddę i wrócilibyście się tutaj. To nie jedyny pomysł, jaki mam, ale najlepszy. Bo jeśli nie będziesz w stanie tego zrobić, chciałabym, żebyś za pomocą Icy Wind obniżała temperaturę tego jeziorka. Senzu pomoże Ci używając Ominous Wind, ale to będzie wymagało znacznie więcej energii niż lot... Jednak to wyłącznie Twoja decyzja, czy czujesz się na siłach, by to zrobić - powiedziałam, patrząc Frosmoth prosto w oczy. Jej decyzja będzie kluczowa dla dalszego prowadzenia tego "minipolowania". Jeśli żadna z tych propozycji nie przypadnie jej do gustu, lub uzna, że nie da rady, to nie mam więcej pomysłów. Nie poddam się jednak tak łatwo. Budda trafi do mnie, a ja dotrę do jeziorka i potem do Sparkling Stone!

-Przepraszam, Księżniczko. Więcej Ci nie będę zawracać gitary - pogłaskałam pokeball -Dostaniesz coś ekstra za Twój trud, obiecuję - dodałam, po czym podrapałam Vulpixa za uszami -A Ty świetnie się spisujesz, mordko. Ty też zasługujesz na coś ekstra... Ale na razie rozgryźmy tę zagadkę - dodałam, po czym spojrzałam na całe pomieszczenie. Buddy były z jednej strony, w kolejności czerwony, zielony, żółty, niebieski. Z drugiej strony pokoju były miejsca na drugą czwórkę. Nad nimi miałam lustro. I tyle. I pięć odnóg. Zamyśliłam się. Jeśli dobrze myślałam, to chodziło o to, by jedno było odbiciem lustrzanym drugiego. Albo coś w tym stylu. Położyłam więc buddy w kolejności niebieski, żółty, zielony i czerwony. A jeśli nie to więcej pomysłów nie miałam... Było zbyt dużo kombinacji, które mogłabym wypróbować, więc jeśli nie uda się z tą, to rozejrzę się jeszcze raz, dokładnie, po pomieszczeniu. Może wtedy wpadnę na coś lepszego, niż to, co mam obecnie

Cynamon? W takim miejscu? Nie podobało mi się to ani troszkę. Już raz próbowali mnie tu otruć. Zagryzłam zęby, rozglądając się uważnie i oddychając tak płytko, jak to tylko możliwe. W końcu cholera wie, co może znajdować się w powietrzu. Nie uznałam tego za dobry znak, jednak ruszyłam w kierunku kryształu. W końcu udało mi się znaleźć ostatnią komnatę! Zanim jednak to nastąpiło, położyłam pokeball z Vulpixem w rękach Audino. Mimo, że żadne z nich nie walczyło, to jednak każdy coś zrobił, a lisek nie spał prawie całą noc. Należy mu się choć taki wypoczynek. Po tym nadszedł czas na przygotowanie się do walki. Tak, tak - nie byłam aż tak naiwna, by wierzyć, że ten kawałek kosmicznej skały leży sobie tu ot tak bez żadnej ochrony. Pytanie tylko z której strony wieje wiatr, czy, jak to mówiła moja kochana opiekunka - skąd pierdolnie. W sumie na jedno wychodzi z przekazem, czyż nie? Wzruszyłam ramionami
- No, pokaż, gdzie się chowasz, zanim skręcę sobie szyję - mruknęłam pod nosem zbliżając się do Sparkling Stone

Parsknęłam śmiechem. Cynamonowe Sudowoodo! Ekstra. Wygląda to niesamowicie. A już się bałam, że to będzie coś naprawdę złowrogiego... Wyciągnęłam pokeball z Senzu
- No dobra, czyli chcecie zawalczyć o Sparkling Stone? Jasne, chętnie. Mordko, pokażmy im, co potrafimy! - powiedziałam do mojego stworka, jak i do Bonsly'ego. Przypominało mi to bardziej przyjacielską potyczkę niż walkę z krwiożerczymi potworami i bardzo mi się to podobało. Maluchy były urocze...
- Pomyślmy... Senzu, zaczniemy walkę od Reflect. Nie bójmy się ustawić sobie małej obronnej tarczy między Tobą a pokemonami. Następnie wykorzystaj to, że podłoże nie jest wyjątkowo twarde i użyj Dig, by wkopać się pod ziemię i uniknąć ataku oponenta. Nie siedź tam jednak zbyt długo - mogą znać Earthquake. Dlatego wyskocz jak najszybciej atakując Dig! Na sam koniec spróbujmy wykonać Toxic. Tylko traf, bardzo Cię proszu - powiedziałam, rozglądając się. Legendy głosiły o jeziorku, w którym można wykluć specjalne jajo... Więc wypadałoby je znaleźć, skoro już mam takie specjalne jajeczko, co nie?