Niezłe jaja!

Dziewczyna ledwo żyła. Migrena niszcząca resztki dobrego samopoczucia mordowała jej nerwy, pogoda wcale nie pomagała. Jednak miała zobowiązania, którym musiała sprostać.
Mówią, że nie można mieć migreny, gdy posiada się pokemony. Można. Tylko trzeba wstać rano, podnieść bolący łeb, zignorować łupanie i ruszyć się do opieki nad nimi. To się nazywa odpowiedzialność.
Viannea siedziała na fotelu głaskając jajko i oglądając je uważnie. Vulpix pomagał jej je ogrzewać, ale ona wiedziała, że nie potrzebuje pomocy. Mimo to pozwoliła na to. Senzu też chciał być częścią rodziny, więc dlaczego ona miałaby mu to zabierać? Podrapała liska za uszami
- Jeszcze tylko trochę - powiedziała

Nastał dzień czwarty opieki nad jajem. Viannea głaskała je i grzała, wtulając się w resztę swoich pokemonów. Siedziała przed TV i oglądała informacje na temat stworzeń elektrycznych, bo ten maluch będzie jej pierwszym... Zawsze to coś nowego, czyż nie? Wolałaby oczywiście mieć choć po jednym pokemonie z każdego gatunku, ale nie byłaby w stanie zająć się tak dużą hałastrą, dlatego zdecydowała się na stworka, który po ewolucji jest jednym z najlepszych w swojej kategorii.

Viannea przyszła do swojego maluszka po raz piąty. Tym razem miała dla jajka "zabawkę" - kocyk elektryczny! Czytała gdzieś, że pokemony elektryczne lubią takie gadżety, więc postanowiła go nim utulać. Być może przez skorupkę nasiąknie trochę prądu i pokemon będzie zdrowszy...?

Szósty dzień opieki nad elektrycznym potworkiem. Połowa była już za nią, połowa dopiero przed nią. I choć oczy jej się kleiły i ledwo stała na nogach to niańczyła jajko, głaskając po skorupce. Ten maluch już skradł jej serce i był jej. Tylko jej. Jej skarb... Jajo miało szczęście, że nie zaszyła się z nim w jakiejś piwnicy, tylko znalazła dobrze nasłoneczniony pokój z całkiem niezłą wentylacją...

Dzień siódmy. Viannea postanowiła wsadzić jajko w inkubator i zabrać ze sobą na spacer. W czasie chodzenia mówiła do skorupki, tak jakby ta mogła ją w jakiś sposób zrozumieć. Zdecydowanie potrzebowała towarzystwa innego niż żółte jajo, ale czy narzekała? A skąd! Bardzo podobało jej się udawanie wariatki! Pasowało do niej

Viannea przywlokła się po raz ósmy do swojego małego championa. Tym razem włożyła jajko do inkubatora i poszła nieco pobiegać, oczywiście uważając, żeby nic się nie stało. Chciała, żeby mały był aktywny i sprawny, a nie leżał tylko całymi dniami w jajku. Już od najmłodszych lat chciała, by jej pokemon był wysportowany i silny. A potem usiadła na kanapie w przedszkolu i czytała jaju bajkę...

Dziewiąty dzień i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić z jajem. Zabrała je więc ze sobą na poletko treningowe, powoli i spokojnie objaśniając jaju, do czego służą poszczególne przyrządy i urządzenia. Nawet zrobiła sobie mały bieg przełajowy, oczywiście na spokojnie, by tylko młody Elekid mógł poczuć frajdę płynącą z ćwiczeń, oczywiście regularnych!

Dziewczyna i dzisiaj postanowiła odwiedzić jajko, choć było to dla niej mocno problematyczne z różnych powodów. Jednak odpowiedzialność za te małą istotkę nie pozwoliła jej po prostu ominąć kolejnego dnia, dlatego zabrała ona Jajkowo na spacer i z uśmiechem na ustach tuliła je niemal cały czas, mówiąc do niego

Przedostatni dzień dbania o nowego członka drużyny Vi zaczęła od kąpieli w... Morzu. W końcu Laguna znana była z zdrowotnego działania wody na organizm, poza tym nie chciała, by pokemon obawiał się kąpieli biorąc pod uwagę to z jakim typem najlepiej będzie szła mu walka. Po godzinie zmieniła to na opalanie się w promieniach słońca, ale niezbyt długie, bo tylko parę minut. W końcu słońce może być zbawienne jak i szkodliwe... A potem leżeli sobie razem znaczy ona, Sensu i jajko, oglądając film w TV

I oto nadszedł ten dzień! Dziewczyna podekscytowana zabrała jajko ze sobą do swojego ulubionego punktu, czyli jeziorka w środku lasu, po czym położyła je sobie na kolanach. W końcu będzie się kłuło!
-----
Będę wykluwać w przygodzie jakby co.

Gwoli formalności~~

skanik Elekida v1.0: